Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych
Zawód: Technik procesów drukowania
Naświetlanie wstępne, poprzedzające naświetlanie właściwe wykonuje się w procesie wykonywania form fleksograficznych z płyt o podłożu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo wskazałeś, że w procesie wykonywania form fleksograficznych naświetlanie wstępne wykonuje się na płytach z podłożem przezroczystym poliestrowym. To jest bardzo ważne, bo właśnie przezroczystość tego podłoża umożliwia odpowiednie przenikanie promieni UV podczas naświetlania zarówno od strony obrazu, jak i od strony podłoża. W praktyce wygląda to tak: naświetlanie wstępne (tzw. back exposure) służy do zbudowania podstawy formy – kontroluje się w ten sposób wysokość punktu rastrowego, a także stabilność całej formy w dalszych etapach. Gdyby podłoże było nieprzezroczyste, nie byłoby możliwości równomiernego utwardzenia tej warstwy od spodu, a to by skutkowało powstawaniem błędów wymiarowych i problemów przy druku, typu szybkie zużywanie się formy czy niedokładne przenoszenie farby. Polyester jako materiał jest standardem praktycznie u wszystkich liczących się producentów płyt (np. DuPont, Flint) – wygoda i przewidywalność procesu to jedno, a powtarzalność efektów to drugie. Ciekawostka: niektóre stare systemy próbowały wykorzystywać inne podłoża, ale ostatecznie poliestrowe wygrały przez swoje właściwości optyczne i mechaniczne. Warto pamiętać, że w branży fleksograficznej dąży się do maksymalnej kontroli parametrów, a taki dobór podłoża do płyt to jeden z kluczowych detali, które robią różnicę zwłaszcza przy druku drobnych elementów i precyzyjnych pracach.
Wybór innego niż przezroczyste poliestrowe podłoże w kontekście naświetlania wstępnego płyt fleksograficznych to dość powszechny błąd, wynikający często z mylenia właściwości materiałów lub nieznajomości przebiegu procesu. Otóż płyty z podłożem aluminiowym (czy przezroczystym, czy nieprzezroczystym) praktycznie nie występują w technologii fleksograficznej – aluminium jest materiałem używanym raczej w innych dziedzinach poligrafii, na przykład w produkcji płyt offsetowych, gdzie zupełnie inne są wymagania wobec warstw światłoczułych i ich podłoża. Z kolei podłoże nieprzezroczyste, czy to aluminiowe, czy poliestrowe, uniemożliwiałoby poprawne wykonanie naświetlania wstępnego, bo promieniowanie UV nie mogłoby przedostać się przez nie i utwardzić dolnej części polimeru. To właśnie przezroczystość poliestru jest kluczowa – pozwala na precyzyjne kontrolowanie grubości podstawy punktów rastrowych poprzez odpowiednie naświetlenie od strony spodniej. Typowym błędem jest założenie, że wystarczy dowolne sztywne podłoże albo że aluminium, z racji popularności w innych technologiach, sprawdzi się także tutaj. Niestety, elastyczność i optyczna czystość poliestru sprawiają, że inne materiały tu po prostu nie mają szans. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich podłoży skutkuje niestabilnością formy, nieregularną budową punktów i w efekcie obniżeniem jakości druku. Moim zdaniem, zrozumienie tej zależności technicznej jest absolutnie podstawowe, jeżeli ktoś chce się poważnie zajmować technikami przygotowalni fleksograficznej.