Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

W pracy z wywoływarką automatyczną przy wykonywaniu form drukowych łatwo można się pomylić, bo na pierwszy rzut oka kilka różnych parametrów wydaje się ważnych. Jednak nie wszystkie mają rzeczywisty wpływ na sam proces wywoływania. Na przykład temperatura i pH roztworu zwilżającego to parametry istotne, ale wyłącznie podczas późniejszego procesu drukowania offsetowego, a nie podczas wywoływania formy. Roztwór zwilżający służy do utrzymania właściwego rozdziału farby i wody na maszynie drukarskiej, więc jego parametry kontroluje się głównie w trakcie produkcji, a nie przy obróbce chemicznej formy. Z kolei ilość światła padającego na formę, rozdzielczość lub czas naświetlania to kwestie związane z etapem przygotowania formy – czyli naświetlaniem, a nie wywoływaniem. To typowy błąd myślowy, gdzie myli się etapy przygotowania formy: naświetlanie i wywoływanie trzeba rozdzielić, bo rządzą się innymi prawami i parametrami. Wywoływarka automatyczna odpowiada za usunięcie nieutwardzonych (lub utwardzonych, w zależności od technologii) fragmentów emulsji z powierzchni płyt, a to zależy głównie od odpowiedniego stężenia chemii i właściwej temperatury kąpieli wywołującej. Zbyt niskie stężenie lub zła temperatura powodują niedowywołanie lub przepalanie form, a to skutkuje stratami materiału, jakości i czasu. Moim zdaniem warto pamiętać, że cały proces dzieli się na wyraziste etapy, gdzie każdy wymaga kontroli innych parametrów – mieszanie tych pojęć to częsty problem wśród mniej doświadczonych operatorów.