Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

W druku offsetowym lub ogólnie – w przygotowaniu papieru do druku – bardzo łatwo pomylić pojęcia związane z obróbką materiału. Prasowanie, gumowanie czy proszkowanie to czynności, które mają swoje miejsce, ale w zupełnie innych kontekstach. Prasowanie papieru wykorzystuje się głównie w produkcji papieru, ale już po jego wyprodukowaniu, na etapie przygotowania do druku, nie ma sensu wracać do tej operacji – jej celem było uzyskanie gładkiej powierzchni i odpowiedniej grubości, nie zaś przygotowanie do druku. Gumowanie kojarzy się raczej z zabezpieczaniem form drukarskich, zwłaszcza płyt offsetowych, które po wywołaniu pokrywa się cienką warstwą gumy arabskiej, żeby zabezpieczyć je przed utlenianiem czy wyschnięciem. To nie ma żadnego odniesienia do papieru jako podłoża drukowego. Proszkowanie natomiast stosuje się czasem po wydruku, szczególnie przy farbach wolnoschnących, by arkusze nie sklejały się ze sobą podczas układania w stosy. To też nie jest element przygotowania papieru przed samym drukiem. Moim zdaniem te odpowiedzi wynikają z mylenia procesów końcowych i pośrednich z faktycznym przygotowaniem surowca do druku. Kondycjonowanie, choć bywa lekceważone, jest podstawą – jeśli zaniedba się ten etap, można spodziewać się problemów z jakością wydruku, pasowaniem kolorów lub falowaniem papieru. Wielu początkujących drukarzy popełnia ten błąd, bo wydaje im się, że skoro papier jest nowy i czysty, to można go od razu wrzucać na maszynę – niestety, rzeczywistość jest bardziej wymagająca. Branżowe standardy, jak chociażby zalecenia FOGRA czy ISO 12647, jasno pokazują, że bez stabilnych warunków klimatycznych i odpowiedniego przygotowania podłoża, trudno uzyskać powtarzalne, wysokiej jakości wydruki.