Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Na zdjęciu widzimy urządzenie, które na pierwszy rzut oka może się wydawać podobne do naświetlarek używanych w różnych technologiach przygotowania form drukarskich. Jednak nie każda z wymienionych odpowiedzi poprawnie opisuje technologię, do której to urządzenie jest przeznaczone. Wiele osób myli CTF z bezstykową metodą wykonywania form, jednak warto zapamiętać, że w klasycznym podejściu CTF (Computer To Film) kluczowym elementem jest właśnie kontakt filmu z płytą – to typowy proces stykowy, gdzie obraz z filmu przenosi się na światłoczułą warstwę płyty przy pomocy światła UV. Bezstykowe technologie to zupełnie inny świat, najczęściej chodzi o nowoczesne systemy laserowe, gdzie obraz powstaje bezpośrednio na płycie – wtedy mówimy o CTP (Computer To Plate), czyli rozwiązaniu, które pomija etap filmu. CTP i CTF można łatwo pomylić, bo nazwy są zbliżone, ale różnica jest zasadnicza: w CTP nie używa się filmów ani kopioram, naświetlanie odbywa się bezpośrednio na powierzchni formy drukowej. Jeszcze innym zagadnieniem są tzw. płyty bezprocesowe, które wymagają specjalistycznych technologii i nie potrzebują tradycyjnego procesu wywoływania lub kopiowania – to rozwiązania z najwyższej półki i także nie mają nic wspólnego z klasyczną kopioramą. Często spotykanym błędem jest również zakładanie, że każda kopiorama służy do naświetlania bezpośredniego – a tu właśnie chodzi o stykowy transfer obrazu z filmu na płytę. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej nieporozumień bierze się z niewłaściwego rozpoznawania etapów przygotowania form drukowych. W praktyce, urządzenie na zdjęciu to podstawa klasycznego CTF, gdzie precyzja kontaktu i równomierne naświetlenie gwarantują wysoką jakość końcowego produktu. Dobrze pamiętać, że każda technologia ma swoje miejsce i zastosowanie, a znajomość tych różnic pomaga uniknąć kosztownych pomyłek w pracy drukarza czy technologa.