Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych
Zawód: Technik procesów drukowania
Przydatność offsetowej formy drukowej do druku sprawdza się za pomocą
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kontrola wizualna i użycie lupy to zdecydowanie najczęstsza i najefektywniejsza metoda oceny przydatności offsetowej formy drukowej do druku. W praktyce drukarskiej, zanim forma faktycznie trafi na maszynę, sprawdza się ją pod kątem wszelkich niedoskonałości, takich jak ubytki emulsji, zanieczyszczenia czy drobne uszkodzenia powierzchni. Najlepiej to widać właśnie przy oględzinach przez lupę – dzięki powiększeniu od razu rzucają się w oczy drobne szczegóły, których nie dostrzeżesz gołym okiem. Moim zdaniem, bez tej rutynowej kontroli żaden doświadczony drukarz nie puściłby formy na maszynę, bo nawet najdrobniejszy defekt może zepsuć cały nakład. Warto wiedzieć, że ta praktyka jest zgodna z zaleceniami producentów płyt drukowych oraz normami branżowymi (np. FOGRA podkreśla znaczenie kontroli wizualnej w procesie przygotowalni). Często wystarczy zwykła lupa zegarmistrzowska czy taka z podziałką – pozwala to nie tylko na wykrycie uszkodzeń, ale i ocenę rozdzielczości czy precyzji wykonania punktów rastrowych. Czasami przy bardziej zaawansowanych formach stosuje się jeszcze dodatkowe narzędzia, ale bez kontroli wizualnej i lupy trudno sobie wyobrazić profesjonalne przygotowanie produkcji. Dobrze o tym pamiętać w codziennej pracy.
W branży poligraficznej często spotyka się różne, czasem mylne przekonania na temat tego, jak powinna wyglądać prawidłowa kontrola formy offsetowej przed drukiem. Oględziny diapozytywu i badania higroskopijnego zupełnie nie mają związku z samą płytą offsetową; diapozytyw to część procesu przygotowalni, ale nie daje informacji o ewentualnych uszkodzeniach czy zabrudzeniach już na gotowej formie, a badanie higroskopijności dotyczy raczej papieru niż formy drukowej. Użycie przymiaru liniowego i szczelinomierza może wydawać się sensowne na pierwszy rzut oka, ale te narzędzia stosuje się do pomiarów mechanicznych – np. dokładności ustawienia elementów maszyny czy grubości szczeliny, a nie do oceny powierzchni formy drukowej. Densytometr i urządzenie do odbitek próbnych to już narzędzia bardziej zaawansowane, które służą kontroli jakości uzyskanej odbitki, a nie samej formy. Densytometr mierzy gęstość optyczną farby na odbitce, a nie na płycie, a odbitki próbne wykonuje się po zamontowaniu formy na maszynie, czyli już na etapie testowania druku. Typowym błędem jest mylenie kontroli jakości druku z kontrolą jakości samej formy – to zupełnie inne etapy procesu. Prawidłowa ocena przydatności formy offsetowej do druku wymaga właśnie dokładnej kontroli wizualnej i użycia lupy, bo tylko wtedy mamy pewność, że forma nie ma defektów wpływających później na efekt końcowy. Dobrze o tym pamiętać w codziennej praktyce – to jeden z fundamentów dobrych praktyk drukarskich.