Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Często spotykanym błędem przy ocenianiu form drukowych jest mylenie struktur wykorzystywanych w różnych technikach druku. W offsetowej formie drukowej mamy do czynienia z płaskim podłożem, gdzie obszary drukujące i niedrukujące leżą praktycznie w jednej płaszczyźnie, a rozdzielenie ich następuje przez różnice w przyjmowaniu farby i wody – typowa forma offsetowa to cienka, aluminiowa płyta, zupełnie inna niż siatka widoczna na zdjęciu. Druk fleksograficzny natomiast korzysta z elastycznych form polimerowych lub gumowych montowanych na cylindrze; są one wyraźnie wypukłe, a sam proces jest dedykowany głównie do druku opakowań giętkich, folii, etykiet, ale nie do takiego rodzaju precyzyjnego nanoszenia farby jak w sitodruku. Rotograwiura natomiast to technika druku wklęsłego, w której forma drukowa to metalowy cylinder z mikroskopijnymi zagłębieniami, wypełnianymi farbą, i w tej technice osiąga się ogromne nakłady, szczególnie na polach wydawniczych czy opakowaniowych. Często spotykam się ze skojarzeniem, że każda duża maszyna czy nietypowy kształt formy oznacza od razu coś bardzo specjalistycznego – tymczasem sitodruk, choć prosty w założeniu, właśnie przez charakterystyczną siatkę i ręczne lub półautomatyczne narzędzia jest nie do podrobienia innymi technikami. W branży ważne jest, by rozpoznawać te różnice i rozumieć, czemu dana technika wybierana jest do określonych zastosowań – tu liczy się nie tylko rodzaj formy, ale też końcowy efekt i możliwości technologiczne.