Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Wiele osób błędnie zakłada, że różne formy drukowe mają podobne zasady działania, ale tu warto rozróżnić podstawowe mechanizmy. Na przykład forma typooffsetowa wprowadza hybrydowe połączenie offsetu i typografii, ale w tym przypadku mamy częściowo elementy wypukłe, więc poziomy powierzchni nie są takie same, co od razu wyklucza ją z tej kategorii. Natomiast forma rotograwiurowa, czyli rotograwiura, opiera się na technice druku wklęsłego. Tam elementy drukujące zagłębione są poniżej powierzchni niedrukujących, więc tusz zbiera się w tych zagłębieniach i stąd jest przenoszony na papier, co daje zupełnie inną charakterystykę odbitki. W tampodruku zaś forma jest zazwyczaj grawerowana, a farba przenoszona jest najpierw na elastyczny tampon, a potem na produkt – tu też mamy do czynienia z innym poziomem elementów drukujących względem niedrukujących, bo farba zatrzymuje się tylko w zagłębieniach. Często spotykam się z opinią, że jak coś jest płaskie, to na pewno offset – ale przecież w rotograwiurze czy tampodruku forma też wygląda na płaską z daleka, choć zasadniczo działa odwrotnie. Moim zdaniem takie pomyłki biorą się głównie z mylenia wyglądu formy z faktycznymi właściwościami technologicznymi. Każda z tych technik wykorzystuje inną zasadę przenoszenia obrazu: offset bazuje na różnicy napięcia powierzchniowego (odpychanie wody i przyciąganie farby), a reszta na fizycznym kształcie formy (wypukłości lub zagłębienia). Praktyka pokazuje, że zrozumienie tych różnic jest kluczowe przy wyborze technologii do konkretnego typu zlecenia – bo błędne założenie może skutkować poważnymi problemami produkcyjnymi, np. niewłaściwym doborem materiałów czy nieosiągnięciem zakładanej jakości druku. Warto dokładnie analizować mechanikę działania każdej formy drukowej, bo to podstawa profesjonalnej pracy w poligrafii.