Kwalifikacja: PGF.06 - Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej

W przemyśle tekturowym, zwłaszcza przy produkcji opakowań, kolejność procesów technologicznych ma ogromne znaczenie dla jakości wyrobu końcowego. Kaszerowanie, czyli naklejanie zadrukowanego arkusza papieru na tekturę, nie może być przeprowadzane po wykrawaniu, bo wtedy trudno zagwarantować, że okleina równomiernie pokryje wszystkie krawędzie i powierzchnie – z praktyki wynika, że prowadzi to do odstawania papieru na narożnikach, a także do widocznych przesunięć, co wygląda nieprofesjonalnie. W branży zdarzają się błędne założenia, że kaszerowanie po nagniataniu lub po wykrawaniu pozwala na lepsze dopasowanie do finalnego kształtu, ale to mit – w rzeczywistości znacznie zwiększa się ilość odpadów, a cały proces jest dużo mniej wydajny. Kolejna popularna pomyłka to przekonanie, że kaszerowanie powinno być wykonane przed drukowaniem – to zupełnie nielogiczne, bo drukuje się zawsze na płaskim, gładkim podłożu, zanim jeszcze arkusz zostanie zintegrowany z tekturą. Tylko wtedy można uzyskać wysoką jakość grafiki i precyzyjne pasowanie kolorów. Zresztą, normy branżowe – chociażby FEFCO – jednoznacznie wskazują prawidłową kolejność: najpierw druk na cienkim papierze, potem kaszerowanie tego papieru na arkusz tektury, a dopiero później wykrawanie i bigowanie. Przeskakiwanie tych etapów skutkuje zmarnowanym materiałem, trudnościami produkcyjnymi i słabą estetyką produktu. W codziennej pracy naprawdę się to potwierdza – szczególnie przy dużych seriach opakowań, gdzie każda niedokładność czy przesunięcie powtarza się na tysiącach sztuk. Moim zdaniem najczęstszy błąd myślowy w tym temacie to niedocenianie wpływu odpowiedniej kolejności procesów na stabilność i wygląd gotowego opakowania.