Kwalifikacja: PGF.06 - Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej
Kategorie: Techniki drukowania Materiały poligraficzne Planowanie produkcji
Które parametry technologiczne należy uwzględnić przy doborze techniki drukowania plakatów?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Przy doborze techniki drukowania plakatów zdecydowanie najważniejsze jest uwzględnienie takich parametrów jak wymiary wydruku, kolorystyka i nakład. Moim zdaniem to są absolutne podstawy, od których w ogóle powinno się zacząć rozmowę o druku. Wielkość plakatu wpływa chociażby na wybór maszyny drukującej – nie każda maszyna obsłuży ten sam format, a niektóre drukarnie mają ograniczenia co do maksymalnego rozmiaru. Kolorystyka to druga kluczowa sprawa, bo nie każda technika nadaje się do druku pełnokolorowego – przykładowo klasyczny offset sprawdzi się super przy dużych, kolorowych nakładach, a przy małych seriach czasem lepiej wybrać cyfrowy druk. Nakład z kolei decyduje o opłacalności – przy dużych ilościach druk offsetowy jest bardziej ekonomiczny, przy małych cyfrowy. W codziennej praktyce spotyka się sytuacje, gdzie klient podaje tylko jeden parametr, a potem są niepotrzebne zamieszania. Z mojego doświadczenia zawsze warto pytać o te trzy rzeczy na początku – to pozwala od razu zawęzić wybór techniki i zaoszczędzić czas wszystkim. W branży poligraficznej to taki standard, bez którego trudno sobie wyobrazić sprawną realizację zlecenia. Ważne jest też, że właściwe dopasowanie techniki druku do tych parametrów wpływa na jakość gotowego plakatu i koszty produkcji. Jeśli ktoś planuje druk plakatów, nawet na własne potrzeby, powinien zacząć właśnie od tych trzech pytań.
Prawidłowy dobór techniki drukowania plakatów wymaga skupienia się przede wszystkim na takich parametrach jak wymiary wydruku, kolorystyka oraz nakład, bo to one realnie wpływają na wybór technologii i całą logistykę zlecenia. W praktyce często spotykam się z przekonaniem, że rozdzielczość grafiki czy liniatura rastra mają kluczowe znaczenie, ale to jest raczej etap późniejszy, już po wyborze techniki – na przykład offset czy druk cyfrowy mają zupełnie inne wymagania dotyczące plików i przygotowania materiałów. Z kolei zalewki czy spady oraz obróbka wykończeniowa to elementy istotne, ale one też są wtórne wobec podstawowych parametrów – najpierw musimy ustalić, na czym i w jakiej ilości będziemy drukować, dopiero potem myśleć o szczegółach technicznych czy wykończeniu. Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że to projekt czy rodzaj podłoża są najważniejsze – jasne, oba te aspekty mają swoją wagę, ale bez informacji o formacie i nakładzie trudno w ogóle rozmawiać o realnych możliwościach technicznych i kosztach. Branżowe standardy, jak np. wytyczne FOGRA czy ISO, też zaczynają od parametrów produkcyjnych, a dopiero potem precyzują szczegóły techniczne. Moim zdaniem takie pomyłki wynikają z patrzenia na druk wyłącznie przez pryzmat grafiki albo końcowego efektu wizualnego, a nie produkcyjnego procesu jako całości. Dobrym nawykiem jest najpierw określić podstawowe wymagania projektu, a dopiero później zagłębiać się w szczegóły techniczne i wykończeniowe – wtedy cały proces przebiega dużo sprawniej i bez przykrych niespodzianek na etapie realizacji.