Kwalifikacja: PGF.06 - Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej

Bardzo często spotyka się myślenie, że kolorystyka, format czy objętość publikacji nie mają większego wpływu na koszt wykonania form drukowych, ale to dość mylące uproszczenie. W praktyce każda z tych cech technicznych może podwyższać lub komplikować przygotowanie formy. Kolorystyka, czyli liczba farb czy barw w publikacji, przekłada się bezpośrednio na liczbę form (np. druk pełnokolorowy wymaga czterech form CMYK, a praca dwukolorowa – dwóch form). To podnosi koszty. Format publikacji również liczy się przy wycenie – im większy format, tym większa i droższa forma, bo zużywa się więcej materiałów i pracy. Objętość publikacji, czyli liczba stron, też nie jest bez znaczenia: każda strona, która trafia na osobną formę, generuje koszty przygotowania kolejnych matryc czy płyt drukowych. Często błędem jest też mylenie kosztu wykonania formy z kosztami całego nakładu. To, co rzeczywiście nie zmienia kosztu wykonania formy przy danym limicie wytrzymałości, to sam nakład – czyli ile odbitek zostanie wykonanych z jednej formy (oczywiście, dopóki nie przekroczymy jej trwałości). Myślę, że to właśnie tu najłatwiej się pomylić, bo intuicyjnie wydaje się, że większy nakład to większe koszty, ale chodzi wyłącznie o to, że koszt wykonania formy to koszt stały, niezależny od liczby odbitek, dopóki mieści się to w granicy jej wytrzymałości. Dobre praktyki branżowe zwracają uwagę, by precyzyjnie oddzielać koszty przygotowania (formy) od kosztów produkcji (nakład), bo to istotne np. przy wycenach i planowaniu produkcji w drukarni.