Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych
Do wykonania wyklejki jest właściwy papier
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Papier bezdrzewny, maszynowo gładzony o gramaturze 120 g/m2 rzeczywiście jest najbardziej odpowiedni do wyklejek. To jest wybór zgodny z wymaganiami jakościowymi typowymi dla introligatorstwa. Przede wszystkim papier bezdrzewny charakteryzuje się większą trwałością oraz odpornością na żółknięcie, co jest kluczowe, bo wyklejka wzmacnia konstrukcję oprawy książki i często przejmuje na siebie spore obciążenia mechaniczne, zwłaszcza przy wielokrotnym otwieraniu i zamykaniu książki. Gramatura 120 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność, ale nie jest zbyt gruba, więc nie powoduje problemów przy zginaniu ani nie utrudnia pracy na linii introligatorskiej. Papier maszynowo gładzony zapewnia też odpowiednie przyleganie do okładki – nie jest zbyt śliski, dzięki czemu klej dobrze wiąże. W praktyce, jeśli damy coś cieńszego, wyklejka będzie się falować lub szybko się podrze, a grubsza – utrudni otwieranie książki i może nawet się odklejać przy grzbiecie. W drukarniach i introligatorniach przyjęło się, że do wyklejek stosuje się właśnie bezdrzewny, gładki papier klasy 3A lub 4A, bo daje to najlepsze połączenie wytrzymałości i estetyki. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce, żeby książka była solidna i ładna, to nie ma co eksperymentować z innymi papierami, bo sprawdzone rozwiązania są najlepsze.
Przy wyborze papieru na wyklejki w książkach często popełnia się kilka typowych błędów, wynikających z nieznajomości właściwości różnych rodzajów papieru i ich zastosowań. Papier drzewny, nawet jeśli jest maszynowo gładzony, ma tendencję do szybszego starzenia się i żółknięcia, co w praktyce oznacza, że wyklejka szybko traci walory estetyczne, a z czasem może nawet się kruszyć. Gramatura 100 g/m2 jest za niska – taki papier jest zbyt cienki, przez co wyklejka nie będzie spełniać swojej funkcji wzmacniającej, a sam proces klejenia może prowadzić do marszczenia lub przebijania kleju na drugą stronę. Z kolei papiery powlekane, nawet jeśli są bezdrzewne i mają wysoką gramaturę (jak 180 g/m2), są zwyczajnie niepraktyczne w tej roli. Powłoka utrudnia klejenie, bo klej nie penetruje dobrze warstwy powlekanej i często dochodzi do odklejania się wyklejki od okładki lub bloku. Dodatkowo taki papier jest zbyt sztywny, przez co książka może nie otwierać się prawidłowo, a nawet dojść do pękania w grzbiecie. Matowe papiery drzewne o gramaturze 120 g/m2 niby wyglądają nieźle, ale znowu – drzewność obniża trwałość, a matowa powierzchnia potrafi łapać brud lub wilgoć, co nie pomaga w codziennym użytkowaniu książki. W praktyce najlepsze efekty daje papier bezdrzewny, maszynowo gładzony, bo łączy wytrzymałość, dobre właściwości klejące i estetyczny wygląd przez długi czas. Często podczas nauki ludzie wybierają papiery powlekane, kierując się wrażeniem wysokiej jakości, albo drzewne, bo są tańsze, ale niestety takie decyzje odbijają się na trwałości i wyglądzie książki. Prawidłowy wybór ma realny wpływ na funkcjonalność i długowieczność produktu, dlatego warto trzymać się branżowych standardów.