Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych

W praktyce introligatorskiej i poligraficznej można się spotkać z różnymi wyobrażeniami na temat tego, co jest kluczowe przy kontroli jakości dokrojonego kartonu powlekanego na okładki, szczególnie te ze skrzydełkami. Często mylnie zakłada się, że podstawowe znaczenie ma na przykład liczba skrzydełek czy równoległość przegięć. Tymczasem ilość skrzydełek jest po prostu z góry określona w projekcie graficznym i konstrukcyjnym okładki, więc na etapie kontroli jakości dokrojonego kartonu nie ma już miejsca na sprawdzanie tej cechy – to jest zadanie raczej dla działu projektowego, a nie kontroli jakości na produkcji. Podobnie równoległość przegięć ocenia się dopiero po procesie bigowania lub falcowania, a nie w momencie, gdy mamy do czynienia tylko z wyciętymi arkuszami. To trochę jak ocenianie jakości chleba przed jego upieczeniem. Z kolei kolor tektury, choć pewnie ważny z punktu widzenia estetyki, nie jest kluczowym parametrem kontroli wymiarowej i funkcjonalnej na tym etapie – jego kontrola, jeśli już, odbywa się wcześniej, na etapie produkcji lub zakupu surowca. Typowym błędem myślowym jest mieszanie etapów kontroli i założeń projektowych: nie wszystko, co jest ważne na gotowej okładce, sprawdza się już na poziomie kartonu. W rzeczywistości to właśnie precyzyjne wymiary, zgodne z zamówieniem i specyfikacją, stanowią fundament prawidłowego przebiegu kolejnych etapów produkcji. Każde odchylenie w tym zakresie może się zemścić na końcowym produkcie, prowadząc do krzywych złoceń, przesunięć nadruku czy nawet niemożności złożenia okładki w ogóle. Moim zdaniem warto dobrze rozumieć kolejność i logikę całego procesu, bo wtedy łatwiej unikać takich nieporozumień.