Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych

Wielu uczniów czy nawet początkujących introligatorów łatwo daje się zwieść, myląc poszczególne operacje wykończeniowe. Na przykład, operacja pokazana w wariancie I to klasyczne cięcie, najczęściej wykorzystywane do przycinania arkuszy do określonego formatu. Nie da się w ten sposób uzyskać wypukłego reliefu, bo ostrze po prostu oddziela materiał, a nie formuje jego strukturę. Z kolei wariant II prezentuje proces laminowania, w którym cienka warstwa folii ochronnej jest nakładana na gotowy druk przy użyciu wałków. Ten zabieg poprawia trwałość i odporność powierzchni na ścieranie czy wilgoć, ale absolutnie nie tworzy żadnych wypukłości czy wgłębień – powierzchnia pozostaje gładka. Wariant IV zaś pokazuje proces sztancowania, czyli wykrawania określonych kształtów za pomocą specjalnych wykrojników. Chociaż sztancowanie pozwala nadać etykietom nietypowe kształty, nie daje efektów przestrzennych takich jak relief. W praktyce często myli się embossing ze sztancowaniem albo laminowaniem, bo wszystkie te techniki są stosowane na etapie wykańczania, jednak tylko tłoczenie, czyli operacja z ilustracji III, pozwala uzyskać wypukłe zdobienia. Tego typu pomyłki są typowe, zwłaszcza gdy skupiamy się na wykończeniu powierzchni, a nie rozumiemy dokładnie mechanizmu działania danej operacji. Warto więc zawsze analizować, jak dana technika oddziałuje fizycznie na strukturę materiału i jakie daje efekty wizualno-dotykowe. To klucz do poprawnego wyboru technologii w praktyce poligraficznej.