Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych
Która z wymienionych opraw została przedstawiona na zdjęciu?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Oprawa złożona to taki sposób wykończenia książki, który zdecydowanie wyróżnia się solidnością i estetyką. W tym przypadku mamy do czynienia z twardą okładką, często pokrytą materiałem lub papierem introligatorskim, a także z widocznym grzbietem, który jest dodatkowo wzmacniany kartonem lub innym usztywniaczem. Dużo osób nie zdaje sobie sprawy, że taka oprawa jest nie tylko bardziej trwała, ale też pozwala książce lepiej się rozkładać na płasko – co jest niesamowicie wygodne podczas czytania lub pracy z tekstem. Z praktycznego punktu widzenia oprawa złożona idealnie sprawdza się w przypadku albumów, ekskluzywnych wydań, dokumentacji technicznej czy dyplomów, gdzie liczy się prestiż oraz ochrona zawartości. Moim zdaniem, stosując oprawę złożoną, zawsze dajemy wyraz dbałości o detale i szacunek do odbiorcy. Takie rozwiązanie jest też zgodne z normami branżowymi (np. PN-ISO 9706 w zakresie trwałości papieru), a w introligatorstwie uznawane za wyznacznik profesjonalizmu. Warto jeszcze wspomnieć, że oprawa złożona, w odróżnieniu od prostych lub miękkich wariantów, jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne i znacznie dłużej zachowuje schludny wygląd. To po prostu dobry wybór, gdy zależy nam na jakości i długowieczności materiałów drukowanych.
Udzielając odpowiedzi, można łatwo pomylić różne rodzaje opraw, bo na pierwszy rzut oka niektóre z nich wydają się do siebie podobne. Jednak oprawa prosta różni się od złożonej tym, że zazwyczaj mamy do czynienia z miękką okładką bez dodatkowych wzmocnień, co sprawia, że całość jest mniej trwała i szybciej ulega zniszczeniu przy intensywnym użytkowaniu – to raczej rozwiązanie stosowane w zeszytach czy cienkich broszurach, gdzie nie liczy się aż tak bardzo ochrona zawartości. Oprawa z lamówką to natomiast specyficzny sposób wykończenia, gdzie brzeg okładki obszyty jest specjalną taśmą, aby nadać jej charakterystyczny wygląd i podnieść walory dekoracyjne – w przypadku prezentowanego zdjęcia brak tego elementu jest widoczny na grzbiecie. Oprawa specjalna to z kolei pojęcie bardzo szerokie, obejmujące nietypowe realizacje, często na indywidualne zamówienie, gdzie stosuje się niestandardowe materiały, dodatki lub rozwiązania konstrukcyjne – na przykład książki artystyczne albo publikacje z wbudowaną elektroniką. Typowym błędem, moim zdaniem, jest utożsamianie każdej twardej okładki z oprawą specjalną, podczas gdy kluczowe są detale wykończenia i sposób montażu bloku książki z okładką. Często wprowadza w błąd brak znajomości terminologii branżowej i uproszczone skojarzenia. W praktyce oprawa złożona to najbardziej rozpowszechniony i sprawdzony wariant przy wydaniach wymagających trwałości i reprezentacyjności – a pozostałe wymienione rozwiązania mają inne, bardziej ograniczone zastosowanie i cechują się odmienną konstrukcją.