Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych
Który sposób łączenia wkładu z okładką należy zastosować w oprawie złożonej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W przypadku oprawy złożonej, czyli tej stosowanej najczęściej w książkach o twardej okładce, kluczowym elementem łączenia wkładu z okładką jest wyklejka. To właśnie wyklejka pełni rolę swoistego „mostu” – łączy blok książki (czyli wszystkie zszyte arkusze) z okładką, zapewniając trwałość i estetykę. W praktyce drukarskiej wyklejkę wykonuje się najczęściej z papieru wyższej gramatury, czasem kolorowego lub z nadrukiem, bo oprócz funkcji technicznej od razu wpływa ona na pierwsze wrażenie po otwarciu książki. Moim zdaniem to jest jeden z tych detali, które naprawdę robią robotę w produktach premium. Branżowe standardy – także normy poligraficzne – jasno wskazują wyklejkę jako podstawowy sposób łączenia bloku z okładką w oprawie twardej, złożonej, gdzie liczy się trwałość i profesjonalny wygląd. Warto wiedzieć, że prawidłowo dobrana wyklejka wzmacnia konstrukcję książki, zabezpiecza przed rozwarstwianiem się i pozwala na wieloletnie użytkowanie bez ryzyka, że coś się rozklei. Często stosuje się też specjalne kleje oraz techniki bigowania, żeby wyklejka jeszcze lepiej spełniła swoją funkcję. Z mojego doświadczenia wynika, że ignorowanie wyklejek to jeden z najczęstszych błędów początkujących introligatorów – a przecież to taki niby drobiazg, który decyduje o całym charakterze wyrobu.
Istnieje kilka popularnych sposobów łączenia elementów książki, jednak nie wszystkie nadają się do oprawy złożonej, zwłaszcza tej wykorzystywanej w produkcji książek o twardej okładce. Wiele osób błędnie przypuszcza, że listwa, lamówka czy spirala to właściwe rozwiązania w tego typu oprawie – prawda jest jednak taka, że każda z tych technik ma zupełnie inne zastosowania. Listwa zwykle wykorzystywana jest w prostych systemach opraw biurowych, na przykład do szybkiego łączenia dokumentów, gdzie nie liczy się ani trwałość, ani estetyka na poziomie książkowym. Spiralę kojarzymy głównie z notesami, kalendarzami czy zeszytami, gdzie zaletą jest możliwość obracania kartek o 360 stopni, ale zupełnie nie sprawdza się to w typowych książkach, zwłaszcza tych, które mają wyglądać elegancko lub być używane przez lata. Lamówka natomiast to bardziej element wykończeniowy – czasem stosowana do ozdobnego obszycia krawędzi, zdecydowanie nie do łączenia bloku książki z okładką w profesjonalnej oprawie złożonej. Tutaj kluczową rolę pełni wyklejka – technika powszechnie stosowana w branży poligraficznej, zgodna ze standardami i pozwalająca zachować trwałość oraz estetykę produktu. Wybierając inne metody można łatwo popełnić typowy błąd – myśleć, że rozwiązanie, które się sprawdza w prostych materiałach biurowych czy na notatnikach, będzie dobre do książek – a to niestety prowadzi do nietrwałych i nieestetycznych efektów. Warto więc pamiętać, że dobór sposobu łączenia zawsze musi być uzależniony od rodzaju oprawy i oczekiwań co do jej jakości.