Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych

Wybór odpowiedniego materiału do produkcji kopert listowych, zwłaszcza formatu C4, wymaga znajomości kilku zasad oraz praktyki branżowej. Papier przebitkowy o gramaturze 30 g/m² jest bardzo cienki i przeznaczony głównie do kalkowania lub robienia kopii, nie zapewnia więc ani wytrzymałości, ani sztywności wymaganej przy dużych kopertach – łatwo się rozrywa, a zawartość mogłaby być widoczna lub nawet uszkodzona. Tektura falista dwuwarstwowa to z kolei materiał typowo wykorzystywany do pakowania i zabezpieczania paczek, a nie korespondencji – jest zbyt sztywna, gruba i trudna do złożenia na format koperty, poza tym generuje niepotrzebnie większe koszty produkcji i wysyłki. Tektura makulaturowa 1000 g/m² to już wybitnie ciężki i sztywny materiał, który stosuje się raczej do produkcji okładek, przekładek czy opakowań zbiorczych, a nie do kopert – wyobrażenie sobie koperty z takiego materiału już pokazuje, że byłaby zupełnie niepraktyczna i nieprzyjemna w użyciu oraz kosztowna. W praktyce spotyka się też mylne przekonanie, że im grubszy materiał, tym lepiej – a to nie zawsze prawda, bo liczy się optymalny balans między ochroną zawartości a łatwością użytkowania, wagą i kosztami. Dobre praktyki, a także normy branżowe, wskazują, że papier kredowany o średniej wysokiej gramaturze (ok. 200–250 g/m²) najlepiej sprawdza się przy kopertach tego typu – jest wystarczająco trwały, estetyczny, łatwy w druku i dobrze chroni przesyłane dokumenty. Wybierając zbyt delikatny lub przesadnie solidny materiał, łatwo popełnić typowy błąd polegający na niedopasowaniu parametrów do realnych potrzeb, co prowadzi do marnowania zasobów i kłopotów podczas eksploatacji.