Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych

Wiele osób sądzi, że do wykonania okładki łączonej lamówką można wykorzystać inne materiały niż tektura i tkanina. Stąd biorą się nieporozumienia – często wydaje się, że papier czy papier powlekany tworzywem wystarczy, jednak w rzeczywistości nie gwarantują one odpowiedniej sztywności ani odporności na uszkodzenia. Papier, nawet ten powlekany, nie zapewni tak dobrej ochrony i trwałości jak tektura. Zdarza się, że sugeruje się użycie jednej okładziny zamiast dwóch – to jednak nie spełnia podstawowych wymagań konstrukcyjnych, bo okładka łączona zawsze musi być zbudowana z dwóch elementów, które obejmują zawartość z obu stron. To właśnie podwójna tektura, zszywana lub klejona z lamówką z tkaniny, decyduje o tym, że całość jest wytrzymała i nie odkształca się w trakcie użytkowania. Lamówka z papieru, szczególnie niepowlekanego, w praktyce bardzo szybko się wyciera i wygląda nieestetycznie – widywałem takie rozwiązania w tanich notesach, ale w żadnej renomowanej publikacji. Branżowe standardy wyraźnie mówią, że lamówka powinna być wykonana z materiału tkaninowego, który łączy funkcję wzmacniającą z dekoracyjną. Typowym błędem jest też myślenie, że okładzinę można zrobić z jednego kawałka materiału – wtedy okładka nie będzie dobrze chronić zawartości ani nie będzie się otwierać w sposób typowy dla profesjonalnych wydań. Moim zdaniem przy wyborze materiałów warto kierować się nie tylko kosztami, ale przede wszystkim funkcjonalnością i estetyką, bo to one decydują o końcowym efekcie i zadowoleniu użytkownika.