Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych
Podczas przygotowywaniu składek do kompletowania najbardziej przydatna we wstępnej kontroli prawidłowości kompletowania jest sygnatura
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Sygnatura arkusza to absolutna podstawa przy kompletowaniu składek, zwłaszcza jeśli chodzi o wstępną kontrolę poprawności kompletowania. W zasadzie cała branża poligraficzna od lat trzyma się tej metody, bo jest po prostu najbardziej niezawodna. Sygnatury arkusza umieszczane są zazwyczaj w stałym miejscu na marginesie każdego arkusza i jednoznacznie wskazują jego miejsce w kolejności składek. Dzięki temu, przy sortowaniu czy segregowaniu arkuszy do zszywania lub klejenia w blok książki, można błyskawicznie wykryć pomyłki. Praktyka pokazuje, że to bardzo pomaga również w sytuacjach, gdy pracujemy z dużą ilością podobnych składek o zbliżonym wyglądzie. Sygnatura arkusza jest integralną częścią standardów ISO dotyczących produkcji poligraficznej i bardzo ułatwia pracę kontrolerom jakości. Co ciekawe, w nowoczesnych maszynach introligatorskich rozpoznawanie i kontrola sygnatur odbywa się automatycznie, więc nawet najbardziej zaawansowane technologie bazują nadal na tej tradycyjnej metodzie. Warto też wiedzieć, że sygnatura arkusza bywa mylona z innymi typami oznaczeń, ale tylko ona zapewnia pełną pewność prawidłowej kolejności podczas wstępnej kontroli kompletowania.
Wiele osób sądzi, że kolejność stronic albo sygnatura z gwiazdką są kluczami do kontroli kompletowania składek, ale to raczej mylący trop. Kolejność stronic dobrze sprawdza się przy finalnej kontroli całego produktu, ale na etapie wstępnego kompletowania składek to niestety zbyt czasochłonne i mało praktyczne rozwiązanie. Przeglądanie numeracji stron wymaga otwierania każdej składki i szczegółowego sprawdzania, czy coś się nie pomyliło, co przy dużych nakładach jest po prostu nieefektywne. Sygnatura z gwiazdką natomiast jest stosowana raczej do oznaczania dodatkowych składek lub uzupełnień, a nie do systematycznej kontroli całego procesu kompletacji. Oznaczenia grzbietowe, chociaż bywają pomocne przy układaniu bloków do oprawy, nie dają tak precyzyjnej informacji o kolejności i nie są standardem branżowym w kontroli kompletowania. Moim zdaniem najczęstszy błąd leży w myleniu funkcji poszczególnych oznaczeń – łatwo założyć, że każde z nich nadaje się do wszystkiego, a prawda jest taka, że tylko sygnatura arkusza jest projektowana właśnie pod kątem kontroli kompletacji i wykrywania błędów na wczesnym etapie produkcji. Z mojego doświadczenia wynika, że tam gdzie ignoruje się tę zasadę, bardzo szybko pojawiają się pomyłki i opóźnienia, a cały proces staje się mniej przewidywalny. Dlatego warto znać różnicę i trzymać się sprawdzonych, branżowych standardów – sygnatura arkusza zdecydowanie tutaj wygrywa.