Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych
Przedstawiony na schemacie proces w linii potokowej stosuje się do wykonania oprawy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Proces przedstawiony na schemacie to klasyczna linia potokowa stosowana do wykonywania oprawy zeszytowej, czyli tzw. szycia drutem przez grzbiet. Tu najpierw następuje nakładkowanie składek (czyli układanie kolejnych zadrukowanych arkuszy jeden na drugim w odpowiedniej kolejności), potem zszycie całości – zwykle przy użyciu zszywaczy drutowych, które mocują wszystkie składki wzdłuż linii zgięcia. Na końcu wykonuje się okrojenie boków (żeby krawędzie były równe i czyste) oraz prasowanie, co poprawia trwałość i estetykę wyrobu. Taką technikę wykorzystuje się powszechnie w produkcji broszur, katalogów reklamowych, cienkich zeszytów czy gazet lokalnych. W praktyce ta metoda jest szybka, relatywnie tania i pozwala na dużą automatyzację procesu, dlatego jest standardem w introligatorniach przemysłowych. Co ciekawe, oprawa zeszytowa jest zgodna z normami ISO dotyczącymi produkcji druków użytkowych i broszurowych – szczególnie przy nakładach masowych. Moim zdaniem warto zwrócić uwagę, że w przypadku objętości powyżej 64 stron taka oprawa zaczyna być mniej praktyczna – wtedy stosuje się już bardziej zaawansowane techniki, jak oprawa klejona lub twarda.
Schemat przedstawia proces typowy dla oprawy zeszytowej, a nie innych rodzajów opraw. Popularne nieporozumienie polega na myleniu czynności takich jak nakładkowanie i zszywanie drutem z bardziej zaawansowanymi technikami oprawy. Przykładowo, oprawa łączona lamówką polega na scalaniu składek przy użyciu tkaninowej lub plastikowej lamówki, co jest spotykane raczej w wyrobach specjalistycznych, np. albumach czy rejestratorach, i wymaga zupełnie innych maszyn oraz więcej etapów ręcznej obróbki. Z kolei oprawa specjalna to bardzo szerokie pojęcie, zawierające niestandardowe techniki introligatorskie, często wykonywane ręcznie, jak np. oprawy artystyczne lub archiwalne, gdzie proces jest dużo bardziej rozbudowany i indywidualny. Oprawa złożona zaś dotyczy najczęściej produktów o dużej liczbie składek, które są osobno szyte, a potem łączone w jeden blok – jak w oprawie klejonej lub twardej, gdzie pojawia się klejenie grzbietu, często także zakładanie okładki osobno i wiele dodatkowych operacji technologicznych. W praktyce typowe błędne myślenie wynika z utożsamiania wszystkich procesów zszywania z oprawą zeszytową, albo z drugiej strony – z przekonania, że każda szybka linia produkcyjna dotyczy tylko najprostszych broszur, co nie zawsze jest prawdą. Technologicznie jednak to, co pokazano na rysunku – nakładanie składek, zszywanie przez grzbiet i okrajanie – jest esencją produkcji opraw zeszytowych według standardów branżowych wykorzystywanych w poligrafii masowej.