Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych

Wielu uczniów często myli typy maszyn introligatorskich, bo na pierwszy rzut oka w branży poligraficznej występuje sporo urządzeń tnących i przetwarzających papier. Krajarka trójnożowa, wbrew swojej nazwie, nie korzysta z jednego centralnego noża ani typowej belki dociskowej – jej główną cechą jest to, że posiada trzy oddzielne noże rozmieszczone tak, aby jednocześnie przycinać trzy krawędzie bloku książki, najczęściej już oprawionej. Stąd zupełnie inna budowa – tu mechanizm docisku i przesuwu wygląda zupełnie inaczej niż w krajarkach jednonożowych. Nożyce introligatorskie natomiast to urządzenia bardziej zbliżone do dużych gilotyn czy ręcznych nożyc – działają zupełnie inaczej, przeważnie obsługiwane są ręcznie, bez precyzyjnego ustawiania belki oporowej czy automatycznego docisku. Owszem, przecinają materiał, ale precyzja i możliwości regulacji są nieporównywalnie mniejsze, a cały proces bardziej zależy od operatora niż od mechanizmu maszyny. Złamywarki z kolei w ogóle nie służą do cięcia – to są maszyny, które zaginają i bigują arkusze według określonego schematu. Służą do wykonywania falcowania, czyli składania papieru w ulotkach, broszurach czy folderach. Tutaj nie znajdziesz noża ani napędu typowego dla cięcia – zamiast tego są wałki, prowadnice i przystosowane do tego kasety falcujące. Z mojego doświadczenia wynika, że zamieszanie bierze się głównie stąd, że każda z tych maszyn pracuje z papierem, ale każda robi to na swój unikalny sposób, korzystając z odmiennych podzespołów. Dobrą praktyką jest zawsze analizować przeznaczenie urządzenia, zanim przypisze się mu konkretną budowę – inaczej łatwo o takie pomyłki, szczególnie bez praktyki przy maszynie.