Kwalifikacja: PGF.03 - Realizacja procesów introligatorskich i opakowaniowych

W pytaniu chodziło o technikę oprawy zeszytowej, która jest bardzo charakterystyczna i łatwo ją rozpoznać po obecności tych typowych zszywek w grzbiecie. Czasami jednak pojawia się mylne przekonanie, że klej syntetyczny również się tu sprawdzi – i faktycznie, klej używany jest w wielu technikach opraw, ale akurat nie w zeszytowej. Klejenie stosuje się w oprawie klejonej (np. oprawa miękka klejona, czyli popularne książki i katalogi), gdzie strony są łączone z grzbietem przy użyciu specjalnych polimerów. Spirala natomiast to domena opraw spiralnych, gdzie używa się drutu (lub plastiku) w postaci skręconej sprężyny – rozwiązanie raczej do notesów, skoroszytów, czasem kalendarzy. W praktyce, spiralą nie uzyska się tak zgrabnego, płasko rozkładającego się zeszytu jak przy zszywkach, a sama produkcja jest czasochłonniejsza. Metalowe nity z kolei wykorzystuje się w zupełnie innych zastosowaniach, na przykład w teczkach aktowych czy albumach, które muszą być wyjątkowo trwałe i odporne na zużycie, ale to już wyższa szkoła jazdy – zupełnie nie ta kategoria co zeszyty. Sądząc po licznych rozmowach z kolegami z branży, często myli się te techniki, bo każda z nich teoretycznie „łączy” kartki, ale w praktyce tylko zszywki spełniają wymogi oprawy zeszytowej: są szybkie, tanie i dobrze trzymają całość. Moim zdaniem, poznanie różnic między tymi metodami to obowiązek, bo niewłaściwy dobór techniki może skutkować nietrwałą publikacją albo po prostu wyższymi kosztami produkcji.