Kwalifikacja: PGF.06 - Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej

Wiele osób podczas oceny jakości połączenia klejowego skupia się na parametrach takich jak średnica zszywki, długość zszywki czy gramatura użytej wyklejki i okładki, jednak w przypadku oprawy prostej klejonej nie są to kluczowe kwestie. Zszywki po prostu tutaj nie występują – ta technologia różni się od oprawy zeszytowej czy szytej, gdzie te elementy mają znaczenie. W oprawie klejonej najważniejszą rolę odgrywa sposób, w jaki klej penetruje grzbiet wkładu oraz jak dokładnie wkład został osadzony w okładce. Skupiając się na temperaturze kleju, można łatwo pominąć fakt, że nawet perfekcyjnie dobrana temperatura nie zagwarantuje trwałości, jeśli klej nie został równomiernie rozprowadzony lub są puste przestrzenie w grzbiecie. Gramatura wyklejki może mieć znaczenie w oprawach twardych, jednak w oprawie prostej klejonej często w ogóle jej nie stosujemy. Podobnie ilość stron wkładu – choć oczywiście ma wpływ na ogólną konstrukcję książki, to sam proces oceny połączenia klejowego powinien skupiać się na jakości sklejenia, nie liczbie kartek. Z mojego doświadczenia wynika, że częstym błędem w myśleniu jest automatyczne przenoszenie przyzwyczajeń z innych rodzajów opraw na oprawę klejoną. Tymczasem, według norm branżowych i praktyk wypracowanych przez doświadczone drukarnie, liczy się przede wszystkim równomierne, szczelne wypełnienie grzbietu klejem oraz właściwe pozycjonowanie wkładu względem okładki. To właśnie te elementy mają bezpośredni wpływ na jakość i trwałość produktu finalnego. Jeśli więc ktoś chce naprawdę dobrze oceniać oprawę klejoną, musi zwracać uwagę na te aspekty, a nie na parametry, które są istotne w innych technologiach introligatorskich.