Kwalifikacja: PGF.06 - Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej

Koncepcje alternatywne, które pojawiły się w odpowiedziach, często wynikają z niepełnego zrozumienia procesów technologicznych produkcji opakowań kaszerowanych. Lakierowanie, chociaż ważne w zabezpieczaniu powierzchni, nie jest pierwszym etapem, bo lakier nakłada się zazwyczaj po wydrukowaniu grafiki, aby ją utrwalić i zabezpieczyć przed ścieraniem. Drukowanie na gotowej, już wykrojonej formie jest technicznie niewygodne i obniża jakość nadruku – arkusz po obróbce wykrawającej jest trudny do precyzyjnego ułożenia na maszynie drukarskiej, a sam druk może się rozmazać na krawędziach. Laminowanie nie jest tożsame z kaszerowaniem – laminowanie to nakładanie folii ochronnej, a kaszerowanie polega na sklejeniu wydrukowanego arkusza z tekturą falistą lub kartonem. Często myli się te dwa pojęcia, ale w branży opakowaniowej te operacje mają jasno określone zastosowania. Drukowanie powinno być wcześniejsze od kaszerowania, żeby wydruk był najwyższej jakości, a wykrawanie na końcu, by nadać całości pożądany kształt. Typowym błędem jest też przekonanie, że dowolna kolejność nie ma znaczenia – w praktyce każde odstępstwo od zalecanej sekwencji skutkuje stratami materiałowymi, obniżeniem estetyki i wyższymi kosztami produkcji. Przemysł opakowań bazuje na wypracowanych procedurach – ich ignorowanie prowadzi zwyczajnie do problemów technicznych i reklamacji klientów. Takie niuanse warto znać, bo to podstawa profesjonalnej produkcji.