Kwalifikacja: PGF.06 - Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej

Wielu osobom zdarza się mylić różne elementy kontrolne na wydruku, zwłaszcza jeśli na co dzień nie pracują z maszynami drukarskimi. Punktury formatowe, choć brzmią jak coś technicznego, służą głównie do ustawiania czy przycinania arkusza na odpowiedni format – nie mają nic wspólnego z kontrolą pasowania kolorów. Paski kontrolne, z kolei, to narzędzie do sprawdzania jakości farby, nasycenia, pasmowania czy innych parametrów druku – drukarze dzięki nim oceniają, czy kolory osiągają odpowiednią gęstość, a nie czy leżą dokładnie jeden na drugim. Sygnatury grzbietowe natomiast to zupełnie inna bajka – pojawiają się na składkach książkowych, by ułatwić introligatorowi właściwe ułożenie arkuszy podczas oprawiania (takie numerki albo kody na grzbiecie). Moim zdaniem te skojarzenia wynikają z tego, że wszystkie te elementy pojawiają się gdzieś na marginesach wydruku i łatwo je ze sobą pomylić, zwłaszcza jak ktoś jest na początku nauki. Jednak tylko pasery kolorów, zgodnie z branżowymi standardami, są przeznaczone do wizualnej kontroli rejestracji – czyli sprawdzenia, czy kolory są idealnie spasowane. Pominięcie ich roli może prowadzić do błędów w postaci niewyraźnych konturów czy podwójnych linii na gotowym druku, co niestety widać gołym okiem i od razu zdradza brak profesjonalizmu. W technicznej praktyce drukarskiej właściwe rozróżnianie tych elementów pozwala na szybką i skuteczną kontrolę jakości, a także na uniknięcie kosztownych poprawek. Z mojego doświadczenia wynika, że im szybciej nauczysz się tego rozróżniać, tym sprawniej ogarniesz cały proces produkcyjny i łatwiej Ci będzie dogadać się z zespołem drukarni.