Aby podczas tworzenia tabeli utworzyć klucz obcy na wielu kolumnach, należy użyć polecenia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY (nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko,imie)' jest poprawna, ponieważ poprawnie definiuje klucz obcy na wielu kolumnach. Klucz obcy jest używany do ustanawiania relacji między tabelami, co jest kluczowe w modelowaniu danych w relacyjnych bazach danych. W tym przypadku, 'fk_osoba_uczen' to nazwa ograniczenia, która pozwala na łatwe identyfikowanie klucza obcego w przyszłości. Wskazanie wielu kolumn w nawiasach po słowie kluczowym 'FOREIGN KEY' jasno określa, które kolumny tworzą klucz obcy w tabeli, podczas gdy 'REFERENCES osoby (nazwisko, imie)' precyzuje, że te kolumny odnoszą się do kolumn w tabeli 'osoby'. Tego rodzaju konstrukcja jest zgodna ze standardami SQL i dobrymi praktykami, ponieważ umożliwia zachowanie integralności danych oraz zapewnia spójność między związaną tabelą a tabelą główną. Przykładowo, gdy mamy rekordy ucznia i chcemy, aby każdy uczeń był powiązany z jego rodzicem w tabeli 'osoby', dobrze zdefiniowany klucz obcy z użyciem wielu kolumn zapobiegnie wprowadzeniu nieprawidłowych danych. Zastosowanie tej techniki ułatwia także późniejsze zapytania do bazy danych oraz zapewnia lepszą organizację danych.
Wszystkie odpowiedzi inne niż 'CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY (nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko,imie)' zawierają błędy, które mogą prowadzić do nieprawidłowego definiowania klucza obcego. Pierwsza odpowiedź niepoprawnie używa terminu 'FOREIGN REFERENCES KEY', co jest błędną konstrukcją, ponieważ nie istnieje taki termin w standardzie SQL. Poprawnym terminem jest 'FOREIGN KEY', który jasno wskazuje na rolę kolumn w kontekście relacji między tabelami. Dwie kolejne odpowiedzi błędnie zdefiniowały składnię definicji klucza obcego, używając niepoprawnych konstrukcji, takich jak 'ON' czy niewłaściwego umiejscowienia nazwy ograniczenia. Klucz obcy powinien być zdefiniowany w kontekście kolumn, które są nim objęte, a także powinien odnosić się do kolumn w innej tabeli, co w tych przypadkach nie zostało zrobione prawidłowo. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie terminów i składni SQL, co może wynikać z braku znajomości standardów SQL lub po prostu z nieuwagi. Ważne jest, aby osoby pracujące z bazami danych dokładnie znały zasady składni oraz funkcje, jakie pełnią różne elementy definicji tabel i relacji, aby unikać takich błędów i zapewniać integralność danych.