Aby utworzyć relację jeden do wielu, w tabeli po stronie "wiele", należy zdefiniować
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby utworzyć relację jeden do wielu w bazach danych, kluczowym elementem jest właściwe zdefiniowanie klucza obcego. Klucz obcy w tabeli po stronie 'wiele' musi wskazywać na klucz podstawowy tabeli po stronie 'jeden'. Taki układ pozwala na powiązanie wielu rekordów z jednego tabeli z jednym rekordem w drugiej tabeli. Na przykład, w systemie zarządzania zamówieniami, tabela 'Klienci' może mieć klucz podstawowy 'ID_Klienta', podczas gdy tabela 'Zamówienia' może mieć klucz obcy 'ID_Klienta', który odnosi się do 'ID_Klienta' w tabeli 'Klienci'. Dzięki temu jedno ID klienta może być powiązane z wieloma zamówieniami. W praktyce, implementacja relacji jeden do wielu jest niezwykle przydatna w normalizacji bazy danych, co pomaga zminimalizować redundancję i poprawić integralność danych. Zgodnie z normami ACID, takie powiązania zapewniają, że operacje na danych są atomowe, spójne, izolowane i trwałe, co jest kluczowe dla niezawodności baz danych.
Pierwsza niepoprawna odpowiedź sugeruje, że klucz obcy powinien wskazywać na klucz obcy tabeli po stronie 'jeden'. Taki związek jest błędny z perspektywy relacyjnych baz danych, ponieważ klucz obcy powinien zawsze odnosić się do klucza podstawowego, a nie innego klucza obcego. Klucze obce służą do zapewnienia integralności referencyjnej, co oznacza, że każdy rekord w tabeli po stronie 'wiele' musi mieć odpowiadający mu rekord w tabeli po stronie 'jeden'. Kolejna niepoprawna odpowiedź wskazuje na konieczność użycia klucza sztucznego, który nie jest wymagany do stworzenia relacji jeden do wielu. Klucze sztuczne są wykorzystywane głównie w przypadkach, gdy brak jest naturalnego klucza podstawowego, a ich użycie nie jest konieczne w standardowych relacjach. Ostatnia błędna odpowiedź sugeruje, że klucz podstawowy w tabeli po stronie 'wiele' powinien wskazywać na klucz podstawowy tabeli po stronie 'jeden'. Jest to również niepoprawne, ponieważ klucz podstawowy powinien unikalnie identyfikować każdy rekord w swojej tabeli, a nie odnosić się do innego klucza podstawowego. W relacji jeden do wielu klucz obcy w tabeli po stronie 'wiele' zawsze odnosi się do klucza podstawowego tabeli po stronie 'jeden', co jest kluczowe dla prawidłowego modelowania danych.