Aby zdefiniować w języku HTML listę nienumerowaną, należy użyć znacznika <ul>, co jest standardem w HTML. Znacznik <ul> oznacza "unordered list", czyli listę, w której poszczególne elementy nie są uporządkowane w kolejności numeracyjnej. Elementy tej listy są zazwyczaj wyświetlane z ikoną (punktami) przed każdym elementem, co podkreśla ich nienumerowany charakter. Każdy element listy jest definiowany za pomocą znacznika <li> (list item). Przykładowo, pełna struktura HTML dla listy nienumerowanej może wyglądać następująco: <ul><li>Pierwszy element</li><li>Drugi element</li></ul>. Używanie list nienumerowanych jest szczególnie pomocne w organizowaniu treści w sposób, który nie wymaga hierarchii, ale raczej prezentuje różne elementy na równym poziomie. W standardach W3C HTML5, <ul> jest zalecanym znakiem do tworzenia takich struktur, co czyni go kluczowym elementem w budowie przejrzystych i zrozumiałych stron internetowych. Implementacja list nienumerowanych w HTML jest istotnym krokiem w tworzeniu semantycznie poprawnych dokumentów, co wpływa na dostępność oraz SEO.
Znaczniki <dd> i <dt> są używane w kontekście definicji terminów w listach definicyjnych. <dd> oznacza definicję, a <dt> służy do oznaczania terminu, który jest definiowany. Te znaczniki są częścią struktury definicyjnej <dl> (definition list), która nie jest odpowiednia do tworzenia list nienumerowanych. Użycie tych znaczników w kontekście list nienumerowanych może prowadzić do niejasności w interpretacji treści przez przeglądarki oraz narzędzia SEO, które analizują strukturę dokumentu. Z kolei znacznik <ol> oznacza listę uporządkowaną, gdzie elementy są numerowane w określonej kolejności. Użycie <ol> w miejsce <ul> byłoby błędne, gdyż nie spełniałoby celu stworzenia listy nienumerowanej. Każdy z tych znaczników pełni wyspecjalizowaną funkcję w HTML i ich użycie w niewłaściwym kontekście może prowadzić do problemów z dostępnością, a także negatywnie wpłynąć na pozycję strony w wynikach wyszukiwania.