Odpowiedź Kod 3 jest prawidłowa ponieważ instrukcja while w tej formie jest równoważna z podaną pętlą for. W obu przypadkach pętla inicjuje zmienną i na wartości 0 i zwiększa ją o 10 w każdej iteracji aż do osiągnięcia wartości mniejszej niż 100. Pętla for jest skondensowaną formą pętli while i zapewnia bardziej czytelny zapis gdy wszystkie elementy inicjalizacja warunek i inkrementacja są blisko siebie. Taka konstrukcja jest używana w wielu językach programowania zorientowanych obiektowo takich jak JavaScript czy Java. W praktyce pętle te są używane do iteracji przez listy tablice lub do wykonywania powtarzalnych zadań w kodzie. Dobre praktyki zalecają wybór pętli for gdy zakres iteracji jest znany z góry co poprawia czytelność i utrzymanie kodu. Zrozumienie jak pętla while może być przekształcona w pętlę for i odwrotnie jest podstawową umiejętnością w programowaniu co pozwala na elastyczność w pisaniu kodu i lepsze dostosowanie do specyficznych potrzeb aplikacji.
Odpowiedzi inne niż Kod 3 są niepoprawne ponieważ nie odzwierciedlają poprawnie logiki oryginalnej pętli for. Kod 1 gdzie warunek jest i < 10 zamiast i < 100 będzie iterować zbyt mało razy ponieważ inkrementacja i odbywa się co 10 jednostek a warunek przerywający pętlę jest osiągnięty już po pierwszej iteracji co nie odpowiada strukturze pętli for. Kod 2 również używa błędnego warunku i < 100 ale brakuje w nim inicjalizacji zmiennej i co może prowadzić do błędów związanych z używaniem nieokreślonej zmiennej. W praktyce taki błąd jest często spotykany w przypadku gdy programista zapomina o zdefiniowaniu zmiennej przed rozpoczęciem pętli co prowadzi do nieprzewidywalnego działania kodu. Kod 4 także nie jest poprawny ponieważ w warunku while używa i < 10 co oznacza że pętla znów nie zostanie wykonana odpowiednią ilość razy. Ponadto inkrementacja i o 1 jednostkę zamiast o 10 znacznie zmienia ilość iteracji wymaganych do zakończenia pętli co nie jest zgodne z początkową pętlą for. Rozważając te błędne odpowiedzi warto zauważyć że precyzyjne określanie warunków i operacji w pętlach jest kluczowe dla ich prawidłowego działania co jest podstawą efektywnego programowania.
