Typ danych TIMESTAMP w MySQL jest idealnym wyborem do przechowywania zarówno daty, jak i czasu w jednym polu, co czyni go bardzo funkcjonalnym w kontekście aplikacji wymagających ścisłej kontroli nad czasem zdarzeń. TIMESTAMP przechowuje datę i czas jako liczbę sekund, które upłynęły od 1 stycznia 1970 roku, co pozwala na łatwe manipulowanie danymi związanymi z czasem, jak obliczanie różnic między datami czy sortowanie po czasie. Przykładowo, w aplikacjach takich jak systemy rezerwacji, gdzie istotne jest nie tylko kiedy coś zostało zarezerwowane, ale również czas rezerwacji, użycie TIMESTAMP umożliwia efektywne zarządzanie danymi. Dodatkowo, TIMESTAMP automatycznie aktualizuje się, gdy rekord jest zmieniany, co jest niezwykle przydatne w kontekście audytów i monitorowania historii zmian w danych. Warto również zauważyć, że TIMESTAMP w MySQL obsługuje strefy czasowe, co czyni go bardziej uniwersalnym w międzynarodowych zastosowaniach. W standardach branżowych dobre praktyki wskazują na używanie TIMESTAMP dla operacji wymagających ścisłej synchronizacji czasowej oraz tam, gdzie istotna jest informacja o czasie zdarzenia.
Wybór błędnych typów danych do przechowywania daty i czasu w MySQL może prowadzić do poważnych problemów w aplikacjach. Typ danych DATE jest zaprojektowany jedynie do przechowywania dat bez informacji o czasie, co oznacza, że nie nadaje się do sytuacji, gdzie potrzebne są dokładne informacje co do godzin i minut. Użycie DATE w tym kontekście ogranicza możliwości analizy danych związanych z czasem, na przykład w przypadku zapisywania logów zdarzeń, gdzie istotne jest zarówno data, jak i godzina wystąpienia. Z kolei typ YEAR jest jeszcze bardziej ograniczony, ponieważ pozwala na przechowywanie tylko informacji o roku. Takie podejście jest niewystarczające w większości przypadków, gdzie pełna data i czas są wymagane do prawidłowego zarządzania danymi. Typ BOOLEAN, który ma tylko dwa stany (prawda/fałsz), również nie jest odpowiedni do przechowywania daty i czasu, co jest absolutnie nieadekwatne do tego celu. Wybór niewłaściwego typu danych często wynika z braku zrozumienia, jak ważne jest precyzyjne określenie wymagań dotyczących danych w danym kontekście. Używanie typów danych, które nie są dostosowane do specyficznych potrzeb aplikacji, może prowadzić do błędów, utraty danych oraz trudności w przyszłych aktualizacjach i rozbudowach systemów.