Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Aby utworzyć relację wiele do wielu pomiędzy tabelami A i B, należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby stworzyć relację wiele do wielu między dwiema tabelami, w rzeczywistości wymagana jest dodatkowa tabela, nazywana tabelą pośrednią lub łączącą. Tabela ta zawiera klucze obce, które wskazują na klucze główne w tabelach A i B. Dzięki temu możliwe jest powiązanie wielu rekordów z tabeli A z wieloma rekordami z tabeli B. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'Studenci' i tabelę 'Kursy', to aby zrealizować relację wiele do wielu, tworzymy tabelę 'Zapisani', która zawiera kolumny 'StudentID' i 'KursID'. W ten sposób możemy zarejestrować, że jeden student może być zapisany na wiele kursów, a jeden kurs może być uczęszczany przez wielu studentów. Taki model danych jest zgodny z zasadami normalizacji bazy danych i pozwala na efektywne zarządzanie danymi oraz unikanie redundancji.
Twierdzenie, że wystarczy połączyć tabelę A z tabelą B za pomocą zdefiniowania kluczy obcych, jest błędne, ponieważ taka operacja tworzy jedynie relację jeden do wielu, a nie wiele do wielu. W przypadku relacji jeden do wielu jedna tabela (np. tabela A) może być połączona z wieloma rekordami w drugiej tabeli (np. tabela B), ale nie odwrotnie. Co więcej, zduplikowanie wielu rekordów z tabeli A w tabeli B prowadziłoby do powstania redundancji i nieefektywnego zarządzania danymi, co jest sprzeczne z zasadami normalizacji baz danych. Wreszcie, posiadanie tabeli A z takimi samymi polami co tabela B jest nieadekwatne i niezgodne z ideą relacji wiele do wielu. Tego typu rozwiązanie prowadziłoby do chaosu w strukturze bazy danych oraz utrudniałoby jakiekolwiek operacje na zbiorach danych. Aby zrealizować relację wiele do wielu, należy zawsze wprowadzić osobną tabelę, która będzie w stanie efektywnie łączyć obie oryginalne tabele, umożliwiając ich prawidłowe powiązanie i zarządzanie danymi.