Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
W HTML znacznik <i> wywołuje taki sam efekt wizualny jak znacznik
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Znacznik <em> (emphasis) w języku HTML jest używany do podkreślenia znaczenia słów lub fraz w kontekście tekstu, co jest zgodne z semantyką sieci. Użycie tego znacznika nie tylko zmienia styl prezentacji tekstu na kursywę, ale także wskazuje, że dany fragment tekstu jest istotny dla zrozumienia całości. Znacznik <i> (italic) również stosuje kursywę, ale nie ma znaczenia semantycznego, co oznacza, że nie informuje przeglądarek ani technologii wspomagających o istotności tego tekstu. W praktyce, stosując <em> w miejscach, gdzie chcemy zaakcentować ważne elementy, pomagamy w poprawie dostępności strony oraz w jej SEO, ponieważ wyszukiwarki mogą lepiej zrozumieć strukturę i kontekst treści. Warto pamiętać, że według standardów W3C, stosowanie znaczników semantycznych, takich jak <em>, jest zalecane dla poprawy struktury dokumentu HTML oraz dla lepszej interakcji z użytkownikami wykorzystującymi technologie asystujące. Przykład: <p>W tej książce <em>odkryjesz</em> nowe możliwości.</p>
Zastosowanie znaczników <u>, <pre> oraz <strong> w kontekście odwzorowania efektu znacznika <i> jest mylące ze względu na różnice w semantyce i wizualizacji. Znacznik <u> (underline) stosowany jest do podkreślenia tekstu, ale nie wprowadza on żadnych aspektów znaczeniowych. Używanie <u> zazwyczaj jest odradzane w nowoczesnym HTML, ponieważ może zostać zinterpretowane przez użytkowników jako link, co wprowadza w błąd. Znacznik <strong> (strong emphasis) wskazuje na szczególne znaczenie tekstu, co również nie odpowiada efektowi kursywy, a wręcz przeciwnie – ma na celu przyciągnięcie uwagi odbiorcy do ważnych informacji. Warto zauważyć, że <pre> (preformatted text) służy do wyświetlania tekstu w stałym formacie, co nie ma związku z efektem kursywy. Wprowadzenie do dokumentu HTML takich znaczników, które nie odpowiadają zamierzonym funkcjom, wprowadza chaos w strukturę semantyczną i może prowadzić do problemów z dostępnością. Przykładowe błędy myślowe obejmują mylenie efektów wizualnych z ich semantycznym znaczeniem, co jest kluczowe dla prawidłowego używania HTML. Zrozumienie różnic między tymi znacznikami jest istotne dla twórców stron internetowych, aby zapewnić, że ich treść jest nie tylko estetycznie przyjemna, ale również funkcjonalna i dostępna.