Polecenie INSERT INTO w języku SQL jest używane do dodawania nowych danych do tabeli w bazie danych. Jego podstawowa składnia to: INSERT INTO nazwa_tabeli (kolumna1, kolumna2, ...) VALUES (wartość1, wartość2, ...). Dzięki temu poleceniu użytkownicy mogą wprowadzać nowe rekordy, co jest kluczowe w zarządzaniu danymi w relacyjnych bazach danych. Przykładowo, jeżeli mamy tabelę 'użytkownicy' z kolumnami 'imie', 'nazwisko' i 'wiek', możemy dodać nowego użytkownika za pomocą: INSERT INTO użytkownicy (imie, nazwisko, wiek) VALUES ('Jan', 'Kowalski', 30). Warto zauważyć, że polecenie to może być używane w kontekście transakcji, co pozwala na zachowanie integralności danych. Standard SQL, na którym opiera się wiele systemów zarządzania bazami danych, definiuje to polecenie jako fundamentalne w operacjach DML (Data Manipulation Language), co czyni je niezbędnym w każdej aplikacji, która wymaga wprowadzania danych do bazy.
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że polecenie INSERT INTO dodaje tabelę, co jest błędne. W rzeczywistości, tworzenie nowych tabel w bazie danych realizowane jest za pomocą polecenia CREATE TABLE. INSERT INTO ma na celu manipulację danymi już istniejącymi w tabelach, a nie ich strukturą. Kolejna niepoprawna odpowiedź mówi o dodawaniu pól do tabeli, co również jest mylące. Aby dodać nowe kolumny do tabeli, stosuje się polecenie ALTER TABLE, a nie INSERT INTO. Technicznie rzecz biorąc, polecenie to nie zmienia struktury tabeli, lecz uzupełnia ją o nowe dane w ramach istniejących kolumn. Ostatnia z odpowiedzi mówi o aktualizowaniu rekordów, co związane jest z używaniem polecenia UPDATE. INSERT INTO nie ma na celu modyfikacji istniejących danych, lecz ich dodawanie. W skrócie, polecenie INSERT INTO jest ściśle związane z wprowadzeniem nowych danych, a nie z tworzeniem, modyfikowaniem czy aktualizowaniem struktury tabel czy ich zawartości.