W tabeli personel znajdują się pola: imie, nazwisko, pensja, staz. Aby otrzymać średnią pensję pracowników, dla których staż wynosi od 10 do 20 lat pracy włącznie, należy wykonać kwerendę:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ używa funkcji agregującej AVG, która oblicza średnią wartość z określonego pola, w tym przypadku pensji. Warunek WHERE zapewnia, że tylko pracownicy z stażem od 10 do 20 lat są brani pod uwagę w obliczeniach. Użycie funkcji AVG w kontekście SQL jest standardową praktyką, gdy chcemy uzyskać średnią z danych numerycznych. Na przykład, jeśli w tabeli mamy pracowników z różnymi pensjami, a chcemy zrozumieć, jak wygląda średnia wynagrodzeń w określonym przedziale stażu, to właśnie ta kwerenda dostarcza nam niezbędnej informacji. Dobre praktyki w analizie danych wskazują, że obliczenie średniej pensji jest kluczowe dla zarządzania zasobami ludzkimi i podejmowania decyzji dotyczących polityki wynagrodzeń. Przykładem może być sytuacja, gdy firma decyduje o podwyżkach lub bonusach, a analiza średniej pensji w danej grupie pracowników może znacząco wpłynąć na te decyzje.
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza z nich wykorzystuje funkcję COUNT, która zlicza liczbę rekordów spełniających określone warunki, a nie oblicza średniej wartości. W tym przypadku, nawet jeśli kwerenda zwróciłaby liczby pracowników z odpowiednim stażem, nie dostarczyłaby informacji o średniej pensji, co jest kluczowe w postawionym pytaniu. Kolejna błędna odpowiedź również odnosi się do funkcji COUNT, co jeszcze raz pokazuje brak zrozumienia celu analizy. Trzecia odpowiedź, z wykorzystaniem COUNT(*), podobnie jak poprzednie, skupia się na liczbie rekordów, a nie na wartościach numerycznych. W kontekście analizy danych, takie podejście prowadzi do niepełnych wniosków i może zniekształcać rzeczywistość finansową firmy. Wreszcie, ostatnia odpowiedź, wykorzystująca AVG(*) jest niepoprawna z technicznego punktu widzenia, ponieważ funkcja AVG wymaga podania konkretnego pola numerycznego, a nie symbolu ogólnego. W praktyce oznacza to, że użytkownik, który wybiera tę opcję, nie wykorzystuje pełni możliwości, jakie daje SQL, a także nie ma świadomości, jak ważne jest precyzyjne formułowanie zapytań. Podsumowując, błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego zastosowania funkcji agregujących oraz ich roli w analizie danych.