Typ zmiennych integer (int) w programowaniu jest używany do przechowywania liczb całkowitych, co oznacza liczby bez części dziesiętnych. Zmienne te są kluczowe w wielu językach programowania, takich jak C++, Java czy Python, gdzie ich główną rolą jest umożliwienie efektywnego przechowywania i manipulowania liczbami całkowitymi. Wartości typu int mogą przyjmować różne zakresy, w zależności od implementacji oraz architektury systemu; na przykład w systemach 32-bitowych typ int zazwyczaj przechowuje wartości w zakresie od -2 147 483 648 do 2 147 483 647. Jeśli chodzi o praktyczne zastosowania, liczby całkowite są powszechnie używane w algorytmach, które wymagają dokładnych wartości, takich jak zliczanie, indeksowanie elementów w tablicach czy operacje arytmetyczne przy użyciu całkowitych jednostek. W standardzie C99 zdefiniowano wiele typów całkowitych, które mogą być użyte do precyzyjnego określenia potrzebnych wartości. Zrozumienie typu integer jest fundamentem dla każdego programisty, ponieważ stanowi podstawę dla operacji matematycznych oraz logicznych w programowaniu.
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego podstawowych typów danych. Nie jest możliwe przechowywanie znaku jako zmiennej typu integer, ponieważ znak jest reprezentowany jako pojedynczy znak w kodzie, zazwyczaj jako typ char, który przechowuje wartość w postaci liczby całkowitej odpowiadającej kodowi ASCII. Podobnie, ciąg znaków, znany jako string, składa się z sekwencji znaków, a jego przechowywanie wymaga innego typu danych, który nie jest zgodny z typem integer, ponieważ ciągi znaków mogą mieć różne długości i nie mogą być reprezentowane jako pojedyncza liczba całkowita. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź dotyczy liczby rzeczywistej, która zawiera część dziesiętną i jest przechowywana jako zmienna typu float lub double. Te typy danych są zaprojektowane do reprezentowania wartości, które nie są całkowite, i w przeciwieństwie do integer, obsługują zarówno część całkowitą, jak i ułamkową. Dlatego typ integer nie nadaje się do przechowywania wartości, które wymagają większej precyzji, jak liczby rzeczywiste.