Znacznik <s> w języku HTML jest używany do reprezentowania tekstu, który jest przekreślony, co zazwyczaj oznacza, że zawartość jest nieaktualna lub nieprawidłowa. W standardzie HTML5, <s> jest uważany za znacznik semantyczny, który zwiększa czytelność dokumentów oraz poprawia doświadczenie użytkowników, a także dostępność treści na stronach internetowych. Przykładem użycia znaku <s> może być sytuacja, w której autor artykułu chce wskazać, że pewne informacje uległy zmianie lub są już nieaktualne. Na przykład, można użyć <s> do przedstawienia nieaktualnej ceny produktu: <s>100 zł</s> na <strong>80 zł</strong>. Użycie tego znacznika wpływa na sposób, w jaki przeglądarki renderują tekst, sprawiając, że przypomina on skreśloną treść, co jest przydatne w kontekście e-commerce, blogów oraz dokumentacji. Dodatkowo, znak <s> wpływa na SEO, ponieważ odpowiednie oznaczenie treści poprawia indeksację i zrozumienie strony przez silniki wyszukiwarki, co może potencjalnie zwiększać ruch na stronie.
Migotanie tekstu nie jest efektem działania znacznika <s>. W rzeczywistości, HTML nie zawiera znaczników odpowiedzialnych za migotanie tekstu, a takie efekty uzyskuje się zazwyczaj za pomocą CSS lub JavaScript. Przykładowo, do uzyskania migotania można zastosować animacje CSS, które pozwalają na kontrolowanie wyświetlania elementów. Pochylanie tekstu jest realizowane za pomocą znacznika <em> lub <i>, które służą do stylizacji tekstu, nadając mu kursywę. Te znaczniki są powszechnie stosowane do wyróżnienia słów w kontekście lub do podkreślenia znaczenia, ale nie mają związku z przekreślaniem tekstu. Podkreślanie tekstu w HTML osiąga się poprzez znacznik <u>, który wizualnie podkreśla zawartość, ale nie przekreśla jej. Podkreślenie jest często używane w kontekście linków lub do wyróżnienia określonych fragmentów tekstu na stronie, lecz również nie odpowiada funkcji znacznika <s>. Zatem, wszystkie te odpowiedzi są błędne, ponieważ nie rozumieją semantyki oraz zastosowania odpowiednich znaczników w HTML.