służące do podkreślenia ważności tekstu, pod względem formatowania są odpowiednikami znaczników
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Znaczniki HTML <strong> oraz <em> są używane do podkreślenia ważności tekstu, przy czym <strong> wskazuje na silniejsze akcentowanie, a <em> na akcentowanie mniej intensywne, pełniące rolę stylizacji typograficznej. W kontekście formatowania, ich odpowiednikami są znaczniki <b> oraz <i>. Oznacznik <b> wprowadza tekst w pogrubieniu, co sygnalizuje jego ważność, ale nie ma semantycznego znaczenia, podczas gdy <i> oznacza kursywę, która jest często używana do podkreślenia tytułów, obcojęzycznych wyrazów czy terminów technicznych. W praktyce, użycie <strong> i <em> jest zgodne z zasadami semantycznego HTML, które mają na celu zrozumienie treści przez maszyny oraz poprawę dostępności, co ma fundamentalne znaczenie w projektowaniu stron internetowych. Warto także pamiętać, że stosowanie semantycznych znaczników wpływa na SEO, umożliwiając lepsze indeksowanie treści przez wyszukiwarki, a także poprawia doświadczenia osób korzystających z technologii asystujących. Przykładowo, użycie <strong> w nagłówkach lub kluczowych informacjach na stronie pozwala na lepsze zrozumienie struktury treści przez użytkowników oraz boty wyszukiwarek.
Wybór znacznika <i> oraz <mark> jako odpowiedzi na pytanie o semantyczne odpowiedniki <strong> oraz <em> można uznać za niepoprawny, ponieważ znaczniki te pełnią inne funkcje. Znacznik <mark> służy do wyróżniania tekstu, co ma na celu zwrócenie uwagi na istotne informacje, ale nie odnosi się bezpośrednio do semantycznego akcentowania. Z kolei <i>, mimo że jest używany do kursywnego pisma, nie niesie ze sobą znaczenia semantycznego, które jest kluczowe dla HTML5. Oznaczenie tekstu jako kursywy nie wskazuje, że tekst jest ważniejszy, a użycie <u> do podkreślenia tekstu, które sugeruje tylko wizualne podkreślenie, również nie ma semantycznego znaczenia. Znacznik <b> jest bardziej zbliżony do <strong> pod względem wizualnym, ale nie posiada jego semantycznej wartości. Używanie <u> czy <sup> do oznaczania ważności tekstu jest również błędne, ponieważ <sup> wskazuje na tekst w indeksie górnym, co nie ma związku z akcentowaniem. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z mylenia aspektów wizualnych z semantycznymi w HTML. Dlatego kluczowe jest, aby przy projektowaniu stron używać znaczników zgodnych z ich przeznaczeniem, co nie tylko poprawi strukturalność dokumentu, ale także przyczyni się do lepszego doświadczenia użytkownika oraz dostępności treści.