Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Znaczniki HTML <strong> oraz <em>, które mają na celu podkreślenie istotności tekstu, pod względem formatowania odpowiadają znacznikom
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Znaczniki HTML <strong> oraz <em> mają kluczowe znaczenie w kontekście semantyki i formatowania tekstu w dokumentach HTML. Znacznik <strong> wskazuje na tekst o zwiększonej ważności, co jest zgodne z jego domyślnym formatowaniem, które w większości przeglądarek wyświetla tekst pogrubiony. Z kolei znacznik <em> sugeruje tekst, który powinien być akcentowany w odpowiedni sposób, a jego domyślne formatowanie to kursywa. W związku z tym, ich odpowiednikami pod względem formatowania są znaczniki <b> oraz <i>. Znacznik <b> służy do pogrubienia tekstu, ale nie niesie ze sobą żadnej dodatkowej semantyki, natomiast <i> używany jest do kursywy bez wskazania na ważność. W praktyce, należy używać <strong> i <em> tam, gdzie semantyka jest kluczowa dla zrozumienia treści, a dodatkowe znaczenie przekłada się na lepsze pozycjonowanie w wyszukiwarkach oraz dostępność dla osób korzystających z technologii asystujących. Ważne jest, by przestrzegać dobrych praktyk webowych i stosować znaczniki semantyczne, co pozwoli na efektywne przekazywanie informacji zarówno użytkownikom, jak i robotom indeksującym.
Wybór błędnych znaczników HTML często wynika z niepełnego zrozumienia różnicy między semantyką a formatowaniem. Znacznik <u> służy do podkreślenia tekstu, co może być mylące w kontekście oznaczania ważności treści. Oznaczanie tekstu w ten sposób nie dostarcza żadnej informacji o jego znaczeniu, co jest kluczowe w tworzeniu dostępnych i zrozumiałych stron internetowych. Użycie <sup> oznacza tekst w indeksie górnym, co również nie ma związku z akcentowaniem ważności. W przypadku <b> i <u>, oba znaczniki służą do formatowania, ale ignorują istotne aspekty semantyki, co może prowadzić do nieporozumień w interpretacji treści przez przeglądarki oraz urządzenia asystujące. Użycie <i> oznacza tekst w kursywie, jednak podobnie jak <b>, jest to czysto wizualne formatowanie bez znaczenia semantycznego. W praktyce, nadmierne poleganie na takich znacznikach bez zrozumienia ich ról w kontekście semantyki prowadzi do tworzenia stron, które są mniej dostępne i mniej przyjazne dla użytkowników. Kluczowym elementem budowy nowoczesnych aplikacji webowych jest stosowanie odpowiednich znaczników, które nie tylko prezentują treść, ale również przekazują jej znaczenie, co jest podstawą dobrego UX oraz SEO.