Co należy zrobić, aby zdefiniować własny wyjątek w języku C++?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby zdefiniować własny wyjątek w języku C++, należy stworzyć klasę dziedziczącą po standardowej klasie 'std::exception' lub jednej z jej pochodnych. Klasa ta może zawierać własne metody i pola, dostosowując obsługę błędów do specyficznych potrzeb aplikacji. Dziedziczenie z 'std::exception' umożliwia korzystanie z funkcji takich jak 'what()', która zwraca opis błędu. Dzięki temu programista może precyzyjnie określić typ i przyczynę wyjątku, co prowadzi do bardziej czytelnego i łatwiejszego w utrzymaniu kodu. Tworzenie własnych wyjątków jest szczególnie przydatne w dużych projektach, gdzie występuje potrzeba kategoryzacji i obsługi różnych typów błędów w zależności od ich źródła.
Użycie standardowej funkcji obsługi błędów, takiej jak 'perror()', nie pozwala na zdefiniowanie własnego wyjątku – 'perror()' wyświetla komunikat o błędzie, ale nie zgłasza wyjątku. Blok 'try' z pustym blokiem 'catch' nie tworzy nowego wyjątku, lecz jedynie przechwytuje istniejące wyjątki. Wywołanie 'throw' automatycznie nie definiuje nowego wyjątku – 'throw' służy do zgłaszania istniejącego wyjątku, ale definicja własnego wyjątku wymaga utworzenia nowej klasy dziedziczącej po 'std::exception'.