Polimorfizm to zdolność obiektów do używania tej samej metody lub interfejsu, ale z różnymi implementacjami, w zależności od klasy obiektu. Dzięki polimorfizmowi można wywołać metodę `obiekt.wyswietl()`, która zachowuje się inaczej w klasie `Samochod` i inaczej w klasie `Motocykl`, mimo że nazwa metody pozostaje taka sama. Polimorfizm ułatwia rozbudowę aplikacji, ponieważ nowe klasy mogą być dodawane bez modyfikacji istniejącego kodu, co zwiększa elastyczność i rozszerzalność programu. Jest to jedna z najważniejszych zasad programowania obiektowego, obok dziedziczenia i hermetyzacji.
Tworzenie obiektów z wielu klas jednocześnie nie jest związane z polimorfizmem – jest to raczej przykład wielokrotnego dziedziczenia, gdzie jedna klasa może dziedziczyć po wielu klasach bazowych. Dzielenie programu na klasy i obiekty to podstawowa cecha programowania obiektowego, ale nie jest to definicja polimorfizmu. Ograniczenie dostępu do pól klasy to hermetyzacja, a nie polimorfizm – celem polimorfizmu jest umożliwienie różnym klasom realizacji wspólnego interfejsu, a nie ukrywanie danych wewnętrznych obiektu.