Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji

Wiele osób na początku nauki Gita myli różne polecenia, bo brzmią podobnie albo wydają się robić coś bliskiego. "git merge" często bywa mylone z poleceniami typu "git pull" czy "git clone", które mają jednak zupełnie inne zastosowanie. Pobieranie aktualizacji ze zdalnego repozytorium to domena "git pull" – to polecenie automatycznie pobiera nowe commity i próbuje je od razu zintegrować z lokalną gałęzią, często zresztą używając w tle właśnie "merge". Ale samo "git merge" nie ściąga niczego z internetu, ono tylko łączy zmiany już obecne w lokalnych gałęziach. Z kolei tworzenie nowego repozytorium to zadanie "git init"; to zupełnie inny etap pracy, bo dotyczy rozpoczęcia projektu, a nie zarządzania jego rozwojem. Usuwanie zmian w repozytorium – tutaj najczęściej używa się "git reset" czy "git revert", zależnie od tego czy chcemy cofnąć zmiany lokalnie czy naprawić coś w historii. Merge natomiast nie służy do usuwania ani cofania, tylko do scalania zmian – to kluczowe, żeby nie pomylić tych narzędzi, bo można przez to nieźle namieszać w kodzie. Moim zdaniem, głównym błędem jest założenie, że wszystkie polecenia związane z aktualizacją kodu robią to samo, podczas gdy w Git każde z nich ma bardzo konkretne zadanie i konsekwencje. Dla dobrych praktyk w zespole ważne jest, żeby rozumieć subtelne różnice między tymi operacjami. Praktyka pokazuje, że błędne użycie "merge" – jak również zamiana go z "pull" albo "reset" – potrafi prowadzić do chaosu w historii projektu. Warto zatem dobrze opanować przeznaczenie każdego z poleceń przed rozpoczęciem pracy nad większym projektem.