Tablica ('array') jest przykładem złożonego typu danych, który pozwala na przechowywanie wielu wartości tego samego typu pod wspólną nazwą. Każdy element tablicy jest dostępny za pomocą indeksu, co umożliwia szybkie i efektywne operacje na dużych zbiorach danych. Tablice są szeroko wykorzystywane w programowaniu do przechowywania list, macierzy i innych struktur, gdzie konieczne jest przechowywanie dużych ilości danych tego samego rodzaju. Dzięki tablicom można zorganizować dane w sposób uporządkowany, co ułatwia ich przetwarzanie, sortowanie i wyszukiwanie.
Prosty typ danych odnosi się do typów takich jak 'int', 'char' czy 'bool', które przechowują pojedyncze wartości, a nie zestawy danych. Typ wskaźnikowy przechowuje adresy pamięci, a nie kolekcje wartości, jak to ma miejsce w przypadku tablic. Typ logiczny (boolean) przechowuje wartości 'true' lub 'false', ale nie jest przeznaczony do przechowywania wielu elementów. Tablice różnią się od typów prostych tym, że pozwalają na jednoczesne przechowywanie wielu elementów i dostęp do nich za pomocą indeksów.