Składnik statyczny klasy przechowuje wartości współdzielone przez wszystkie obiekty tej klasy. Jest to jedno z najbardziej efektywnych narzędzi w programowaniu obiektowym, pozwalające na ograniczenie zużycia pamięci oraz zapewnienie spójności danych. Główna rola składnika statycznego polega na utrzymaniu jednej kopii zmiennej lub metody, która jest dostępna niezależnie od liczby instancji klasy. To oznacza, że zmiana wartości składowej statycznej jest natychmiast widoczna dla wszystkich obiektów klasy. Przykładem jest licznik instancji klasy lub konfiguracja globalna aplikacji, gdzie statyczność pozwala na scentralizowanie danych i ich jednolite zarządzanie.
Dynamiczne tworzenie nowych metod to zadanie metaprogramowania lub refleksji, a nie funkcjonalność składników statycznych. Ograniczenie dostępu do metod publicznych jest realizowane za pomocą modyfikatorów dostępu, takich jak 'private' czy 'protected', a nie przez składniki statyczne. Automatyczne usuwanie obiektów klasy jest zadaniem destruktora i mechanizmu garbage collection (GC), a nie cechą składnika statycznego.