Klasa w programowaniu obiektowym jest typem danych, który pozwala na definiowanie własnych struktur zawierających pola (dane) i metody (funkcjonalność). Klasy są podstawą paradygmatu obiektowego i umożliwiają tworzenie obiektów, które są instancjami danej klasy. Klasa definiuje szablon dla obiektów, określając ich zachowanie i właściwości.
Zmienna to jednostka przechowująca dane, ale nie definiuje struktury obiektu. Wskaźnik przechowuje adresy pamięci, lecz sam w sobie nie jest typem danych wyższego poziomu. Instrukcja to pojedyncze polecenie wykonywane przez komputer, które nie opisuje ani nie reprezentuje klasy obiektowej.