Topologia magistrali to jedna z podstawowych topologii sieci komputerowych, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, zwanego magistralą. W tej konfiguracji dane przesyłane są w obu kierunkach na wspólnym przewodzie, a każde urządzenie musi odczytać dane i zidentyfikować, czy są one przeznaczone dla niego. Kluczową zaletą topologii magistrali jest jej prostota oraz niskie koszty instalacji, ponieważ wymaga mniej kabli niż inne topologie. Jest to jednak także jej największa wada - awaria jednego segmentu kabla może spowodować przerwanie komunikacji w całej sieci. Topologia magistrali jest często wykorzystywana w małych sieciach lokalnych oraz w systemach, gdzie nie ma potrzeby dużej niezawodności. Standardy, takie jak IEEE 802.3, definiują zasady działania sieci Ethernet korzystających z tej topologii. W praktyce, zastosowanie topologii magistrali można zaobserwować w starszych instalacjach sieciowych, gdzie budżet na infrastrukturę był ograniczony, a wymogi dotyczące skomplikowania sieci były minimalne.
Topologia gwiazdy, w przeciwieństwie do magistrali, charakteryzuje się tym, że wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego urządzenia, zazwyczaj switcha lub koncentratora. W tej konfiguracji, jeżeli wystąpi awaria jednego z urządzeń, pozostałe nadal mogą funkcjonować, co czyni tę topologię bardziej niezawodną. Topologia pierścienia polega na połączeniu wszystkich urządzeń w formie zamkniętego pierścienia, gdzie dane przekazywane są z jednego urządzenia do drugiego w określonym kierunku. W tej topologii każda awaria jednego z urządzeń lub kabla powoduje zakłócenia w całej sieci, co czyni ją mniej odporną na błędy. Z kolei topologia siatki, w której każde urządzenie jest połączone z wieloma innymi, zapewnia najwyższy poziom redundancji i niezawodności, ponieważ nawet w przypadku awarii jednego lub kilku połączeń, dane mogą nadal być przesyłane przez inne dostępne trasy. W przeciwieństwie do magistrali, siatka wymaga znacznie większej ilości kabli i jest bardziej skomplikowana w konfiguracji i zarządzaniu, co zwiększa koszty implementacji. Każda z tych topologii ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, co sprawia, że wybór odpowiedniej topologii zależy od specyficznych wymagań danego projektu sieciowego.