Który z poniższych sposobów może służyć optymalizacji kodu źródłowego?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Usunięcie nieużywanych zmiennych i funkcji to jedna z najskuteczniejszych metod optymalizacji kodu źródłowego. Nadmiarowe zmienne i niepotrzebne funkcje mogą spowalniać aplikację, zwiększać jej zużycie pamięci i powodować problemy z czytelnością kodu. Ich eliminacja upraszcza kod, zmniejsza ryzyko błędów i poprawia wydajność programu. Oczyszczanie kodu to kluczowy element procesu refaktoryzacji, który pozwala na utrzymanie wysokiej jakości oprogramowania oraz lepszą organizację projektu. Dodatkowo, minimalizacja kodu pomaga w szybszym ładowaniu aplikacji webowych, co ma bezpośredni wpływ na doświadczenie użytkownika (UX) oraz pozycjonowanie w wyszukiwarkach (SEO).
Zwiększenie liczby instrukcji warunkowych często prowadzi do nadmiernej komplikacji kodu, co utrudnia jego czytanie i zarządzanie. Choć warunki są kluczowe w programowaniu, ich nadmiar może prowadzić do powstania tzw. 'spaghetti code', który jest trudny do debugowania i rozszerzania. Użycie większej liczby komentarzy w kodzie poprawia dokumentację, ale nie wpływa na optymalizację działania aplikacji – komentarze nie mają wpływu na wydajność programu. Zastąpienie zmiennych globalnych lokalnymi poprawia organizację kodu, ale nie eliminuje zbędnych fragmentów kodu, co oznacza, że nie jest to metoda bezpośrednio prowadząca do optymalizacji kodu.