Klasa abstrakcyjna to klasa, która nie może być instancjonowana i służy jako szablon dla innych klas. Definiuje ona ogólną strukturę oraz interfejs, który klasy pochodne muszą zaimplementować. Klasy abstrakcyjne mogą zawierać zarówno metody z ciałem (zdefiniowane), jak i metody czysto wirtualne (bez implementacji), które muszą być przesłonięte w klasach pochodnych. W C++ deklaracja czysto wirtualnej metody odbywa się za pomocą '= 0'. Klasa abstrakcyjna zapewnia spójność interfejsu i narzuca implementację określonych metod we wszystkich klasach dziedziczących, co prowadzi do bardziej przewidywalnego i bezpiecznego kodu.
Klasa statyczna jest klasą, która zawiera tylko statyczne metody i pola, ale może być instancjonowana. Klasa pochodna to klasa, która dziedziczy z klasy bazowej i nie jest sama w sobie abstrakcyjna, chyba że zawiera metody czysto wirtualne. Klasa finalna (w niektórych językach, np. Java) to klasa, która nie może być dziedziczona, co jest odwrotnością klasy abstrakcyjnej, której głównym celem jest właśnie dziedziczenie.