Metodyka zwinna (agile) polega na podziale projektu na mniejsze części (iteracje), które są projektowane, implementowane i testowane w krótkich cyklach. Takie podejście pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się wymagania klientów i wprowadzanie poprawek na bieżąco. Agile promuje bliską współpracę z klientem, co minimalizuje ryzyko nieporozumień i zwiększa szanse na stworzenie produktu spełniającego jego oczekiwania. Zamiast czekać na zakończenie całego projektu, poszczególne części aplikacji są dostarczane i testowane stopniowo, co skraca czas wdrożenia i umożliwia szybkie wykrycie błędów. Popularnymi frameworkami bazującymi na Agile są Scrum i Kanban, które organizują pracę zespołu w iteracyjne sprinty lub zadania wizualizowane na tablicach Kanban.
Podejście kaskadowe (waterfall) zakłada podział projektu na kolejne etapy (projekt, programowanie, testy), ale nie dopuszcza powrotu do wcześniejszych faz, co czyni je mniej elastycznym niż agile. Projektowanie całej aplikacji na początku jest charakterystyczne dla tradycyjnych metodyk, takich jak V-model, ale nie odzwierciedla idei iteracyjnego rozwoju stosowanego w agile. Implementowanie testów po zakończeniu całości projektu ogranicza możliwość szybkiego reagowania na błędy i jest sprzeczne z filozofią agile, gdzie testy są integralną częścią każdego etapu iteracji.