Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji

Zależnie od odpowiedzi, pojawiają się różne błędne założenia dotyczące typów danych w języku Java. W pierwszej opcji pada stwierdzenie o dwóch zmiennych tekstowych – to nie jest prawda, bo tylko jedna zmienna (imie) została zadeklarowana jako String. Również liczba zmiennych całkowitych jest tutaj przeceniona, gdyż short oraz int to dwa różne typy całkowite, ale są tylko dwa, nie więcej. Przypisanie plec do kategorii tekstowych to częsty błąd – char w Javie to typ znakowy, nie tekstowy, co widać po pojedynczym apostrofie wokół litery. To typ bardzo specyficzny, używany głównie do przechowywania pojedynczego znaku, a nie całych tekstów. W drugiej odpowiedzi pojawia się sformułowanie o typach strukturalnych – w kontekście Javy jest to nieprecyzyjne i raczej błędne, bo typy strukturalne (w sensie struktur znanych np. z języka C) nie występują w tej formie w Javie. String jest co prawda klasą, a więc typem referencyjnym, ale nie jest to struktura w klasycznym rozumieniu. W czwartej odpowiedzi podano jedną zmienną rzeczywistą, co zupełnie nie ma odzwierciedlenia w kodzie – typy rzeczywiste w Javie to float lub double, a żadna z zadeklarowanych zmiennych takiego typu nie posiada. W moim odczuciu te pomyłki bardzo często wynikają z mylenia typów podstawowych z typami referencyjnymi albo z braku znajomości podstawowej składni języka. Czasami też uczniowie utożsamiają pojedynczy znak z tekstem, bo w potocznym rozumieniu to przecież "litera". Jednak w programowaniu ta precyzja jest kluczowa, bo od różnicy między char i String zależą metody, które możemy użyć oraz ilość zajmowanej pamięci. Warto za każdym razem dokładnie sprawdzać, jakiego typu używamy, bo to rzutuje na cały późniejszy kod i możliwości jego rozwoju. Praktyka pokazuje, że błędne założenia na tym etapie mogą bardzo utrudnić pracę nad większym projektem, a korekta typów nie zawsze jest szybka i bezbolesna.