Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Zawód: Technik programista
Wskaż fragment kodu, który stanowi realizację przedstawionego algorytmu w języku C++
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kod 1 jest naprawdę dobrym przykładem tego, jak powinno się implementować algorytm z tego schematu blokowego. Wykorzystuje pętlę do-while, co jest super, bo dzięki temu pewność, że coś się wykona przynajmniej raz, jest zgarantowana. Najpierw dodajemy wartość `i` do zmiennej `suma`, a potem sprawdzamy, czy `suma` mieści się w granicach liczby. Jeżeli tak, to pętla robi swoje i działa dalej. Tak naprawdę, jak `suma` przekroczy `liczba`, to dopiero wtedy kończymy i wypisujemy wynik. To podejście jest zgodne z tym, jak algorytmy powinny działać - najpierw robimy coś, a potem patrzymy, czy trzeba powtórzyć. Pętle do-while są świetne w takich przypadkach, gdy konieczne jest, żeby coś stało się przynajmniej raz, co często zdarza się w problemach związanych z akumulacją wartości. Takie pętle są na porządku dziennym w algorytmach, które wymagają, żeby operacja się odbyła przynajmniej raz przed sprawdzeniem warunku.
Jak się przyjrzysz innym opcjom, można zauważyć sporo problemów, które mogą wprowadzać w błąd przy implementacji algorytmu związanym z schematem blokowym. Opcja Kod 2 stosuje instrukcję if-else, co już jest dużym błędem. W związku z tym operacje dodawania i zwiększania zmiennej `i` wykonają się tylko raz, jeśli początkowy warunek jest spełniony. Z tego wynika brak powtarzalności, co ważne w algorytmach, gdzie trzeba coś robić wielokrotnie, aż warunek będzie spełniony. Z kolei Kod 3 używa pętli for, która lepiej nadaje się do przypadków, gdzie liczba powtórzeń jest znana. Ale tutaj zmienna `i` jest źle umiejscowiona i nie pasuje do logiki algorytmu. Dodatkowo, sama konstrukcja pętli for nie pokazuje, że musimy coś zrobić przynajmniej raz, zanim sprawdzimy warunek. Kod 4 chociaż używa pętli while, to i tak nie spełnia warunku, że operacja musi się wykonać przynajmniej raz przed sprawdzeniem tego warunku. Pętla while najpierw weryfikuje warunek, więc jeśli na początku jest nieprawdziwy, to nie wejdzie w żadną iterację, co jest sprzeczne z logiką algorytmu. Dlatego tylko Kod 1 jest naprawdę zgodny z wymaganiami algorytmu i może być traktowany jako poprawna implementacja według tego schematu.