Prawidłowa odpowiedź wynika bezpośrednio z zastosowania słów kluczowych static oraz private w definicji pola licznik. W praktyce oznacza to, że zmienna licznik nie należy do konkretnej instancji klasy, ale do samej klasy jako całości. Innymi słowy – ilekroć tworzysz nowy obiekt typu MojaKlasa, to nie powstaje nowy licznik, tylko wszystkie te obiekty korzystają ze wspólnej „puli”. To zachowanie jest kluczowe na przykład wtedy, gdy chcemy zliczać, ile obiektów danej klasy zostało utworzonych – licznik rośnie globalnie, niezależnie od tego, ile razy utworzymy nową instancję. Często stosuje się takie pola w implementacjach wzorców projektowych typu singleton czy manager zasobów. Static wprowadza też pewną odpowiedzialność – trzeba pamiętać, że modyfikując licznik w jednym miejscu, od razu wypływa to na wszystkie potencjalne obiekty. Z mojego punktu widzenia, to świetny przykład na zrozumienie różnicy między polem statycznym (klasowym), a polem instancyjnym (prywatnym dla każdego obiektu osobno). Pole licznik jest także prywatne, więc bezpośredni dostęp do niego mają tylko metody tej klasy. Zwracam uwagę, że w wielu branżowych projektach takie podejście to wręcz standard, no i bardzo przydaje się, jeśli chcemy wdrożyć licznik globalnie dostępny lub przechowywać konfiguracje wspólne dla wszystkich instancji.
Warto się chwilę zatrzymać i przeanalizować, skąd biorą się błędne przekonania dotyczące pól statycznych. Bardzo częstym nieporozumieniem jest utożsamianie słowa static z czymś „niezmiennym” albo uniemożliwiającym modyfikacje. Tymczasem static oznacza tyle, że pole nie jest związane z pojedynczym obiektem, tylko z całą klasą – czyli wszystkie obiekty tej klasy dzielą jedną, wspólną wartość licznik. To nie jest tak, że static czyni pole stałym – żeby pole było niezmienne, potrzeba słowa kluczowego final (w Javie), a tutaj go ewidentnie nie ma. Często osoby początkujące mylą static z final i stąd pojawia się przekonanie, że pole nie może być modyfikowane – co nie jest prawdą. Równie błędne jest zakładanie, że każde pole, które nie jest static, jest automatycznie unikalne per instancja. Gdybyśmy usunęli static z definicji licznik, wtedy rzeczywiście każda instancja MojaKlasa miałaby swoją własną wersję tej zmiennej, ale w tym przypadku wszystkie obiekty współdzielą tę samą wartość. Jeszcze inny błąd to przekonanie, że pole prywatne (private) nie może być zmieniane w kodzie klasy – w rzeczywistości private ogranicza dostęp do pola tylko do wnętrza klasy, ale metody tej klasy mają pełne prawo je modyfikować. Tak więc, patrząc z perspektywy dobrych praktyk programistycznych i samej składni, static to po prostu cecha, która decyduje o zakresie współdzielenia pola pomiędzy instancjami, a nie o jego niezmienności czy widoczności na zewnątrz. Moim zdaniem kluczowe jest wyciągnięcie z tego wniosku, że static to współdzielenie, a nie blokada zmian – i na tym polega istota poprawnej odpowiedzi w tym pytaniu.